වරුනිකා 15 (warunika)
[ Any Dead Or Alive Person May Not Related To This Story]
වරුණිව ගෙදරට ඇවිල්ල විමලේ බැස්සුවේ කළුවර වැටුනටත් පස්සේ. ඒ වෙනකම්ම වරුණිට වෙරි ගතිය තිබුන නිසා කෙසෙල් වත්තේ ඉඳල ගෙදර ගෙනල්ල බැස්සුවේ වරුණි සාමන්‍ය තත්වෙට පත්වුනාට පස්සේ.
“වරුණි මිස්. දැන් අවුලක් නෑ නේද?”
“අනේ මං දන්නේ නෑ අන්කල් මොනා උනාද කියලා. ඔක්කොම නිකං හොන්තු මාන්තු වෙලා වගේ තාම?”
“කොහෙද ඉතින් මිස් කිතුල් රා බෝතලේම ඇදල ඇරලා නේ. මිස්ට කිසි දෙයක් මතක නැද්ද වෙච්ච?”
“කෝ මොන? ඔයා ගියා මතකයි සේන ඇවිල්ල කතා කරලා. ඊට පස්සේ මාව උස්සගෙන එනවා වගේ මතකයි. එතනින් එහාට නං කිසි දෙයක් ඔලුවට එන්නේ නෑ”
“මොනවා? ඒ කියන්නේ මිස්ට වෙන මුකුත්ම මතක නැද්ද?”
“අනේ නෑ නේ. කොයි වෙළෙද අපි කෙසෙල් වත්තට ගියේ?”
ඒ කතාව එක්ක විමලේ කල්පනා කරේ මේ ගෑනි එතකොට සැප දුන්නේ අවසිහියෙන්ද? අපරාදේ ඇතුලෙම බස්සල හුකන්න තිබුනේ මෙයාට ඕන හුත්තක් වෙන්න කියලා. ඒ වෙලේ වරුණි පොඩි රඟපෑමක් කරා මුකුත් දන්නේ නැති සීන් එකෙන්ම. එහෙම නැත්තං මෙයාව කොන්ට්‍රෝල් කරන්න බැරි වෙනවා කියලා හිතුන නිසා,
“එහෙනම් මිස්ට හොදටම වැදිලා නේ ඒ කියන්නේ ඔච්චර දේවල් මතක නෑ කියන්නේ?”
“ඒකනේ. ඉතින් කියන්නකෝ මොනාද තව උනේ?”
“සඳුදා එන්නකෝ. මම එදාට කියන්නම්. තව වෙලා මෙතන ඉන්න එක මිස්ට හොද නෑ. කයි කතන්දර හැදෙන්න පුළුවන්?”
“හරි එහෙනම් විමලේ යන්න දැන්. තෑන්ක් යු මාව ගෙනල්ල බැසසුවාට”
“ඒවා ඉතින් දැන් මගේ යුතුකම් නේ මිස්ව ආරක්ෂා කරන එක?”
“මරු ආරක්ෂකයා. නරියට කුකුල්ලු බාර දුන්න වගේ තමා?”
“හරි හරි මිස්. මම යනවා. දොරවල් වහගෙන ඉන්න හොදට?”
“ඒ මොකෝ? කවුරුහරි මාව උස්සන් යයි කියලා බයද?”
“වෙන උන්ට නං උස්සන් යන්න වෙන්නේ නෑ. මම උස්සන් ගියොත් මිසක්?”
“හුක් හිතේ ඇති. මගේ මිනිහගෙන් වෙඩි කන්න තමා වෙන්නේ?”
“වෙඩි කෑවත් මොකද වරුණි මිස්ට කොටලා එක පාරක් හරි?”
“අනේ වලා යනවා යනවා මෙතන හිහි” වරුණි විමලේව ඉක්මනට යැව්වේ ඒ වෙලේ හස්බන්ඩ් ව මතක් උන නිසා.
අද දවල් කෝල් කරනවා කියල කිව්වා එක ඒ වෙලේ තමා මතක් වුනේ. ඒ නිසා ඉක්මනට කාමරේට ගිහිල්ල ෆෝන් එක අරගෙන බැලුවම මිස් කෝල් 8ක් තියෙනවා හස්බන්ඩ් ගෙන්. අද නං හොදට අහගන්න තමා වෙන්නේ. දැන් නං නිදිත් ඇති. ඒ උනාට කෝල් එකක් දීල බලන් වෙනවා. නැත්තං තව ලෙඩක්. එහෙම හිත හිත වරුණි හස්බන්ඩ් ට කෝල් එකක් ගත්තා. එක පාරක් රිංග්ස් ගිහිල්ල ආන්සර් කරේ නැති නිසා දෙවැනි සැරේටත් ගත්තා. ඒ පාර නං ආන්සර් කරා
“හෙලෝ.. කොහෙද ඕයි මකබෑවුනේ දවස තිස්සේ. මං කීපාරක් කෝල් කරාද තමුසෙට?”
“අනේ සොරි අනේ. අද කැලේ යන් උනානේ. අමතක වෙලා ෆෝන් එක දාල ගිහිල්ල” කියල වරුණි බොරුවක් කිව්වා ඒ වෙලේ බේරෙන්න ඕන නිසා
“තමුසෙට මම කිව්වනේ අද කෝල් කරනවා කියලා. ඒක අමතක වෙන්න තරම් කොහෙ මගුලක්ද ගියේ ෆෝන් එකත් ගෙදර දාලා?”
“හරි අනේ දැන් කිව්වා නේ අමතක උනා කියලා. දැන් බැන්න කියලා වැඩක් වෙන්නේ නෑනේ?”
“ඔව් තමුසෙට මොකද. තමුසේ ඔහෙට වෙලා සැපේ ඇති නේ. වෙලාව හම්බවෙලා කෝල් කරද්දී තමුසේ නෑ.?”
“මොනාද අප්පා. දැන් බනින්නද ගත්තේ.?”
“ඔව් ඉතින් බනිනවා ඇරෙනා වෙන මගුලක් කරන්න බෑනේ ෆෝන් එකෙන්.?”
“ඕන මගුලක් කරගන්නවා. මම තියෙනවා. මෙතන බැරි උන නිසා නේ අමතක වෙලා ගියා කියල කිව්වනේ දැන්?”
“සෙනසුරාදා මොනාද කැලේ අස්සේ රිංගන්නේ. නිවාඩු දවස නේ?”
“මේක මේ හදිස්සි වැඩක්. සඳුදා වෙද්දී දෙන්න ඕනා කිව්වා. ඒකයි?”
“තමුසේ කියනවා. මම අහනවා. කොහොම හරි ඔය මගුල දාල මෙන්න මෙහෙ එනවා.?”
“අනේ මේ. මුලින් ඔයා ලංකාවට ඇවිල්ල ඉන්න. මොකෝ මම ජොබ් එක දාල ඇවිල්ල ගෙදරට වෙලා හුලං ගහන්නද?”
“හුලං බැරි නං ඕන මගුලක් ගහගන්නවා. ඕක නවත්තල දාල එනවා”
“මුලින් ඔයා මෙහෙ ඇවිල්ල ඉන්න. ඊට පස්සේ බලමු” එහෙම කියලා හස්බන්ඩ් තව මොනාද කියෙව්වත් වරුණි මුකුත් නොකිය කට වහගෙනම හිටියා. හොදටම බැනල ඉවර වෙලා ෆෝන් එක තියනකම්ම වරුණි සද්ද නැතුව හිටියා වැරැද්ද තමන්ගේ නිසා. ඒත් දැන් ටික කාලෙක ඉඳල ඔය වගේ පොඩි දේවල් වලට හස්බන්ඩ් කේන්ති ගන්න එක වරුණිට වදයක් වෙලා තිබුනේ.
විමලේ එක්ක ෆන් ගන්න සෙට් උනාට පස්සේ වරුණිට වැඩිය ඒ දේවල් ගැන මතක් වුනේ නෑ වගේම හස්බන්ඩ් නැති එකත් ලොකුවට දැනිලා තිබුනේ නෑ. ඒ නිසාමද කොහෙද අද කෝල් කරනවා කිව්වා එකත් අමතක වුනේ.
**************************************************************
පහුවෙනිදා දවල් වෙනකම්ම වරුණිට නින්ද ගියා මහන්සියට වගේම ඔලුව බර ගතිය නිසා රා බීල මත් වෙච්ච එකට. ඇහැරුණේ සිරියා ඇවිල්ල කතා කරන සද්දෙට.
“වරුණි මිස්!! වරුණි මිස්!!” වරුණි නිදි මතේම ඇවිල්ල දොර ඇරියේ සිරිය මොකද උදේ පාන්දරම ඇවිල්ල ඉන්නේ කියල හිත හිතා.
“මොකෝ නැන්දේ මේ උදේ පාන්දරම?”
“උදේ පාන්දර කියන්නේ ඊයේ මොකෝ උනේ නෝනේ. මම හවසත් ආවා බලන්න හිටියේ නෑනේ?”
“අහ්හ් මේ මම එද්දී රෑ වුනානේ නැන්දේ. ගිය වැඩේ හිතුවට වඩා පරක්කු උනානේ?”
“ඒ මොකෝ ඒ? කොහෙටද ගියේ?”
“රක්ෂිතේ විස්තර වගයක් වගු ගත කරන්න ඕනා. ඒක නිසා වැඩේ හිතුවට වඩා වෙලා ගියා”
“කවුද විමලය එක්කද ගියේ?”
“ඔව් නැන්දේ? සර් නෑනේ මේ දවස්වල??’
“නෝනේ ඕක රස්සාව නන් තමා. හැබැයි ඉතින් ඕකා එක්ක පරිස්සමින්. මම කලිනුත් කියලා තියෙනවා නේ නොනෙට?”
“ඔව් නැන්දේ. මට මතකයි. මම පරිස්සමින් ඉන්නවා”
“ඒ උනාට ඕකා මහා මනමාලය. කෙල්ලෙක් පේන්න බෑනේ.?”
“ඒවා නං කොහෙත් එකයි. මෙහෙ කොළඹ කියලා වෙනසක් නෑනේ. අනික නාකි තරුණ කියලත් වෙනසක් නෑ. දැන් ඉන්න පොඩි උනුත් බලන්නේ මොනාහරි කරන්න නේ?”
“ඒ කතාව නං ඇත්ත තමා.?”
“ඒක නෙමේ කෝ සමන්. උදෙන්ම කැලේ පැනලද?”
“වෙන් ඇති. එකා ඉතින් අල්ලගන්න දැල් දාන්න ඕන නේ. මොකෝ කොල්ලව ඇහුවේ නෝනේ. මොනහරි වැඩක් වත් කරගන්න තියෙනවද?”
“නෑ එහෙම නෑ. මට වැවට යන්න හිතුනා නිවාඩු දවස නිසා. තනියම යන්න බෑනේ ඒකයි.”
“ඔව් ඔව්. තනියම එහෙම ඔය වැව පැත්තේ එහෙම යනවා නෙමේ. මම කොල්ල ආවම එවන්නම්. ඉර මුදුන් වෙලාවට යන්නත් එපා. එක්කෝ උදේ යන්න. නැත්තං හවස් වෙලා යන්න”
“ඔව් නැන්දේ. කාලෙකින් බැරි උන එකේ යන්න ආසයි. එහෙම නං සමන්ව එවන්නකො. මම හවස් වෙලා යන්නම්”
“ඔව්. කොල්ල දවල්ට කන්න එනවානේ. එතකොට මම එවන්නම් කොල්ලව”
“හා නැන්දේ”
“මම යනවා නෝනේ එහෙනම්”
“හරි නැන්දේ”
එදා දවසෙම වරුණි කම්මැලි කමේ හිටියා ඊයේ වෙච්ච දේවල් මතක් කර කර. වෙරි මරගාතේ උනත් ඊයේ ගත්ත ආතල් එක මරු නේ කියල වරුණිට හිතුනා මොනා උනත්.
ඒ ගැන මතක් වෙද්දීත් කිම්බ වෙට් වෙනවා වගේ කියලා වරුණිට හිතුනා. දැන් කාලෙක ඉඳල හස්බන්ඩ් එක්කත් පොඩි පොඩි ප්‍රශ්න නිසා වරුණි හිනාවෙලා හිටියට ඒ ගැනත් කල්පනා කර කර හිටියේ. ඒ නිසාමයි හස්බන්ඩ් ලංකාවෙන් ගියාට පස්සේ මේ වගේ පළාතකට ආවේ නිදහසේ හරි ඉන්න පුළුවන් කියලා හිතලා. ඔහොම කල්පනා කර කර ඉන්නකොට ගේට්ටුව ළඟ දැකල පුරුදු කාර් එක නවත්තනවා දැක්ක නිසා වරුණි නැගිටලා එලියට ආවා හිතේ සැකේට කවුද කියලා බලන්න. ගේට්ටුව ලඟට යද්දී තමා වරුණිගේ ඇස් උඩ ගියේ..
“හලෝ වරුණි මැඩම් මොකෝ මේ බය වෙලා වගේ?”
“බය වෙන්නේ නැද්ද යකෝ. උඹ කොහොමද ගේ හොයාගත්තේ?”
“අයියෝ නංගි ඕවත් වැඩද?? මේ ශාලුට ඕවා සුළු දේවල් නේ?”
“හුත්තියේ කෝල් එකක්වත් දුන්නේ නැත්තේ එනවා කියලා. උඹ කිව්වට මම හිතුවේ නෑ ඒවි කියලා”
“මම උඹට ඊයේ කෝල් කරා. කෝ ෆෝන් එක වැඩ කරේ නෑ දවසෙම. කොහොමත් ලෑස්ති වෙලා හිටපු නිසා මම කොහොමත් එකයි කියලා ආවා.”
“හරි හරි යමන් ඇතුලට. උඹ තමා දවසකට ගෑනි.” එහෙම කියලා ගේට්ටුව ඇරලා දුන්න කාර් එක ඇතුලට දාන්න. පස්සේ ශාලු කාර් එක ඇතුලට අරගෙන ගේ ඉස්සරහම නැවැත්තුව. පස්සේ බැහැල ඇවිල්ල කිව්වේ.
“අම්මෝ කෙල්ල තවත් ලස්සන වෙලාද මන්දා නාකිය එක්ක සෙට් වුනාට පස්සේ?”
“අනේ පල පල යන්න කතා හදන්නේ නැතුව”
“තොට ඌ එක්ක කැලේ අස්සේ රිංගල පුක පෙනන්න හොදයි. මම කිව්වම කතා හදනවලු??”
“නැතුව ඉතින්. උඹ වගේ නාකි එක්ක සෙට් වෙලා නෑනේ මම”
“අනේ පලයන් යන්න. කටට ගත්තේ එතකොට අර පොඩි එකාගේ වෙන්න ඇති”
“හරි හරි යමන් ඇතුලට. කීයටද උඹ කුරුණෑගලින් ආවේ”
“මං උදෙන්ම ආවා බං. තනියම නිසා”
“ඉතින් මොකෝ උඹට මේ හදිස්සියේ එන්න හිතුනේ?”
“ඒක නං හදිස්සියේම එන්න උන සීන් එකක් තමා. අර යකා වාතයක් වෙන්න ගත්තා. ඒ නිසා මම මේ පොඩ්ඩක් ඌව මගාරින්න එක්ක තමා ආවේ”
“අහ්හ් ඒ මොකෝ? මොකද්ද සීන් එක”
“දන්නේ නැද්ද බං. ඒක ඩියුටි ඉන්න ගමන් දවස් දෙකක් විතර ගෙදර ආව නේ. ඊට පස්සේ මේක හැමදාම බඩ ගාන්න පටන් ගත්තා. ඒක එන පොට හොද නෑ වගේ නිසා මම ඌව හලලා දැම්මා.”
“ඉතිං එකා නිකං ඉඳීද?”
“ඔව් ඔව්. වැඩිය සද්දේ දාගෙන අවොත් ඒකටම තමා කෙලවෙන්නේ. බඩු ඔක්කොම මම සාක්කි එක්ක තියාගෙන ඉන්නේ මොනාහරි කරන්න ආවොත්?”
“ඒ කිව්වේ??”
“ඒකා මාත් එක්ක සෙට් වෙන්න ආපු ඔක්කොම රෙකොර්ඩ්ස් තියෙනවා මගේ ළඟ.”
“අනේ උඹ නං. මම කිව්වා උඹට ඕවා කරද්දී ඔහොම දේවල් වේවි කියලා.”
“ඕවා කවුද බං ඒ වෙලාවට හිතන්නේ. ෆන් එකක් අරගෙන ඉන්නවා මිසක්?”
“ඉතින් දැන් ඌ මොකද කියන්නේ?”
“මට පොඩි සද්දයක් දාගෙන ආවා. පස්සේ උගේ video එකක් පෙන්නුවම සද්දේ එහෙමම වැහුනා. දැන් පස්සෙන් එනවා චාටු දාගෙන?”
“උඹත් කරගන්න දේවල් අම්මපා.!!!”
“ඒ කතා වලින් වැඩක් නෑ. පස්සේ කතා කරමු ඕවා. ඉතින් ඊයේ මොකෝ උනේ කියපන්. අරූ එක්ක කැලේවත් රිංගුවද??”
“මොනවා? උඹ කොහොමද එහෙම කියන්නේ?”
“උඹ ඉතින් හැරෙද්දී මම දනනවා නේ කෙල්ලේ. මොකෝ ඊයෙත් කටට දුන්නද?”
“අම්මෝ ඊයේ වෙච්ච සීන් එක කියල වැඩක් නෑ. අන්තිමේ ගලකුත් කපල ඉවර වුනේ...”
“මොනවා? ඇතුලේ ගහන්න ට්‍රයි කරේ නැද්ද මෑන්??”
“මොකෝ නැත්තේ. මමයි දුන්නේ නැත්තේ. දැන්ම දෙන්න හිත දෙන්නේ නෑ බං. ඔය පොඩි ආතල් එකක් අරගෙන ඉන්නවා තව ටික කාලයක්?”
“ඔව් ඔව් එහෙම කරපං. එක පාර දුන්නම අපිව බඩුව ගානට ඕකුන් හිතන්නේ?”
“මොනා උනත් උගේ පයිය ගල් දෙකේ ඇතිල්ලෙද්දී නං මට ඉන්න බැරි උනා. කොන නැවිලා නිසා හුත්තේ ඇතුලට ගෑවෙනවා බං ගල් කපද්දී?”
“ආව් ආව් ඒ කියන්නේ දැන් කෙල්ලට හුකා ගන්න හිතිලා වගේ?”
“හ්ම්ම්ම් මොකෝ මං රහත් වෙලාද බොල?”
“හරි හරි. ඒක නෙමේ මොකෝ මිනිහා මේ දවස්වල ආයේ සීන් ද? ඊයේ මට කෝල් කරා.?”
“අනේ උඹ දනනවා නේ එයාගේ හැටි. ඊයේ ඉතින් මං ෆෝන් එක ඕෆ් කරලා හිටියේ බං. දන්නේ නැද්ද??”
“ඔව් ඔව් මට තේරෙනවා දැන් උඹත් එක පොටකට එනවා කියලා”
“මොනා කරනනද බං උඹ දනනවා නේ ඔක්කොම විස්තරේ ඉතින්?”
“හ්ම්ම් ඔව් මට තේරෙනවා.”
“හරි හරි. එවලින් වැඩක් නෑ. දැන් කවද වෙනකං ඉන්නවද උඹ?”
“කොහොමත් සතියක් දෙකක් වත් ඉන්න හිතං ආවේ. උඹට අවුලක් නෑනේ?”
“උඹ මගුලක් කියනවා. මමත් මේ පාලුවෙන් ඉන්නේ මෙහෙට වෙලා. උඹ ආපු එකම කොච්චර එක්ක ද. උඹ එහෙනම් රෙස්ට් කරපංකෝ. මම බොන්න තේ එකක් හදාගෙන එන්නම්.?”
“පස්සේ බොමු බං. ඒක නෙමේ උඹ කිව්වා වගේ වැව පහු කරගෙන එද්දී මාරම ලස්සනයි නේ බං. මම හිතුවේ මෙහෙ නිකං පාළු කාන්තාරයක් වගේ ඇති කියලා දුෂ්කර නිසා. ගම ඇතුලට එද්දී තමා ලස්සන තියෙන්නේ?”
“ඒකනේ බං. අපි යමන් හවස් වෙලා වැවට. මම සමන්ට එන්න කිව්වා කොහොමත් අද යන් වැවට නාන්න?”
“අම්මට සිරි නෑ. උඹත් ඒ කියන්නේ දෙන්නවම මෝල් කරනවා වගේ?”
“අනේ එහෙම හුත්තක් නෙමේ. මට යන්න හිතුනා ඒකයි. අනික කොල්ල කොහොමත් මගේ පස්සේ වැටිලා ඉන්නේ. ඌ ඉතින් ඕන වෙලාවක් සෙට් වුනත් අතේ පාරක් ගහනවා වගේ?”
“ඉදපන්කෝ එහෙනම් අද කොල්ලව මම හොදට මෝල් කරලා ගන්න?”
“කරන මගුලක් පරිස්සමින්. මේක ගම. උඹේ ගම නෙමේ?”
“හරි හරි බං. බය නැතුව ඉදපන්. ඒවා ගානට කරලා ගන්නම්?” දෙන්නත් එක්ක ඊට පස්සේ ආගිය තොරතුරු කතා කර කර හිටියා පැයක් විතර යනකම්ම. වරුණිට ශාලු ආපු එක ගැන නං ගොඩක් සතුටින් හිටියේ මෙච්චර දවසක් තනියම මෙහෙට වෙලා ඉන්න නිසාම.
**************************************************************
සමන් දවල් ගෙදර ආවම සිරිය කිව්වම වරුණි වැවට යන්න ඕනා කිව්වා කියලා සමන්ට ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ වුනා අද නං මොනාහරි වේවි කියලා හිතල. කන්න ගත්ත බත් එකත් කටට දෙකට ගිලල දාල ඉක්මනට යන්න ලෑස්ති වුනා වරුණි බලන්න,
“කොහෙද යකෝ මේ හදිස්සියේ දුවන්නේ කන්නෙත් නැතුව හරියට?”
“හරි හරි අම්මේ. මට ඇති. බඩ පිරුනා”
“උඹව නං හදන්න බෑ. රස්තියාදුවේ ගිහිල්ල ආව මදිවට කන්නෙත් නැතුව ආයේ යනවා”
“දැන් අම්ම නේ කිව්වේ වරුණි මිස් වැවට යන්න එන්න කිව්වා කියලා”
“ඒ හවසට නේ දැන් නෙමේ නේ?”
“හරි ඉතින් දැන් හවස් වෙලා නේ. කොහොමත් මිස් ලෑස්ති වෙලා එන්න තව පැය බාගයක්වත් යනවා නේ?”
“මේ උඹ නෝනා එක්ක ගියාට කමක් නෑ නෝනව පරිස්සම් කරපං. වතුරේ එහෙම බහින්න දෙන්න එපා වැඩිය ගැඹුරට. අනික අර කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ එහෙම එක්කගෙන යන්නේ නෑ නෝනා එක්ක. මමත් පුළුවන් උනොත් එන්නම්?”
“හරි අම්මේ. මම බලාගන්නම්. අම්මා එන්න ඕන නෑ?”
“මෙන්න මේකත් නෝනාට ගෙනෙහින් දීපන්. නෝනා බඩගින්නේ ඇත්තේ කෑම පරක්කු නිසා?”
සමන් සිරියා දීපු කෑම එකත් අරගෙන බයික් එකේ පැද්දා නෙමේ ඉගිල්ලුනා වරුණිගේ ගෙවල් පැත්තට. දුර තියාම කාර් එකක් නවත්තල තියෙනවා දැක්කම ගේ ඉස්සරහ සමන්ගේ මූන එහෙමම අදුරු උනා. සමන් හිතුවේ වරුනිගේ මහත්තය වෙන්න ඇති ඇවිල්ල තියෙන්නේ කියලා. බයෙන් බයෙන් වගේ ඇවිල්ල කතා කරා,
“වරුණි මිස්!!!! වරුණි මිස්!!!” ඒ වෙලේ දෙන්නත් එක්ක කාමරේට වෙලා කතා කර කර හිටියේ.
“අන්න කවුද කතා කරනවා නේද වරු?”
“ඔව් මං හිතන්නේ සමන්. කෑම එක ගෙනල්ල වගේ”
“අම්මට සිරි කොල්ලද? යමං එහෙනම්” ඊට පස්සේ දෙන්නත් එක්කම එලියට එද්දී සමන් ඉන්නවා ගේ ඉස්සරහට වෙලා.
“මොකෝ සමන් අද පරක්කු. උදෙන්ම රස්තියාදුවේ ගියාද?”
“අනේ නෑ මිස්. සෙල්ලම් කරා නේ උදේ ඒකයි?” එහෙම කියන ගමන් සමන් ශාලික දිහා බැලුවා හොදට “මේ කවුද?” කියලා අහන්න වගේ. වරුණිට ඒ වෙලේ කිව්වා.
“මේ ඉන්නේ මගේ යාළුවා ශාලිකා. අද ඉදන් මෙයා දවස් කීපයක් මෙහෙ ඉන්නවා සමන්?”
“අහ්හ් එහෙමද? අම්ම දන්නේ නැතුව ඇති එහෙනම්. වරුණි අක්කට විතරයි මං හිතන්නේ කෑම තියෙන්නේ?”
“අනේ ඒකට කමක් නෑ. අපි දෙන්නට ඕක ඇති. මම දැන් මේ ඒ පැත්තේ එන්න හැදුවේ. ඒක නෙමේ ශාලු මේ ඉන්නේ සමන්. මම කිව්වේ අර?”
“ආ මෙයාද ඒ? හැමදාම හවසට ඔයාව බයික් එකේ තියං එන කෙනා?”
“අනේ විහිලු කරන්න එපා බං කොල්ල බය වෙලා ඉන්නේ?”
“නෑ නෑ මං මේ නිකන් කිව්වේ. කොහොමද සමන්?”
“ඉන්නවා මිස්.”
“ඔයා ලු නේද? වරු ව වැවට එහෙම එක්කන් යන්නේ. ඔන්න එහෙනම් අද ඉඳල මාවත් එක්කං යන්න වෙනවා?”
“මිසුත් මෙහේ වැඩද අද ඉඳල?”
“නෑ නෑ මම මේ ටික දවසකට ආවේ. ඉතින් ඔයා මට ගම පෙනන්න?”
“අපෝ එක නං මොකද්ද මිස්. මම එක්කං යන්නම්”
“එහෙනම් කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑනේ නේද වරු?”
“අම්මෝ ඔව් ඔව්. මෙයා නං හරි කැමැත්තෙන් ඔයාව එක්කගෙන යාවි”
“එහෙනම් ඉතින් මාවත් ඔන්න බයික් එකේ තියාගෙන තමා ඔයාට යන්න වෙන්නේ?”
“එහෙම කමක් නැද්ද මිස්?”
“මොකෝ මෙයාව විතරද ඔය බයික් එකේ තියාගෙන යන්නේ?”
“අනේ නෑ එහෙම එකක් නෙමේ. මිස් ඉතින් කාර් එකේ නේ ඇවිල්ල ඉන්නේ ඒකයි?”
“අපිත් ආසයි ඔය පොල්ලේ වාඩි වෙලා යන්න සමන්. මෙයා විතරක් නෙමේ?” ශාලු ඒ වෙලේ ඩබල් මීනින් එකක් කිව්වට සමන්ටත් පොඩි උනාට කිව්වා එක තේරුනා. ඒ වෙලේ වරුනි කිව්වා.
“අනේ නිකන් හිටපන් බං කොල්ලව බයිට් නොකර. සමන් එහෙනම් ඔයා තව පැය බාගෙකින් විතර එන්න. අපි ලෑස්ති වෙලා ඉන්නම් කාල ඉවර වෙලා.
“හරි මිස්. මම ගිහිල්ල එන්නම්?”
“නෑ එක්කෝ ඔයා ඉන්නකෝ. කාල ඉවර වෙලා අපි ගෙදරත් ගිහිල්ලම යමු අම්මවත් හම්බවෙලා”
“හා මිස්” එහෙම කියල සමන්ට වාඩි වෙලා ඉන්න කියල දෙන්නත් එක්ක ඇතුලට ආවා.
“ශාහ්හ් කොල්ල නං මාරු වරු. මං හිතුවේ නෑ මෙච්චර ලොකුයි කියල. උගේ භාණ්ඩේ කොහොමද?”
“උඹ නං ශාලු වනචර කම නං කෙළවරක් නෑ?”
“අනේ මේ හුකන්නේ නැතුව අහපු එකට උත්තර දීපන්?”
“අනේ මේ උඹම බලගනින්කෝ මගෙන් අහන්නේ?”
“උඹෙන් අහන්නේ උඹත් ඌ ලව්වා පයිය පුකේ උලාගෙන අතේ ගැස්සුවේ?”
“හරි බං. එහෙමයි කියලා මම එක දිග පළල මනින්න ගියේ නෑනේ?”
“ඔව් ඔව් උඹ දිග පළල මනින්නේ නාකියගේ පයියේ විතරනේ?”
“යකෝ හෙමින් කතා කරපං. කොල්ලට ඇහේවි?”
“ඉතින් මොකෝ ඌ උනත් දැන් නග්ග ගෙන ඇත්තේ ගෑනු දෙන්නෙක්ම ඉන්න නිසා?”
“වරෙන් වරෙන් කාල ඉන්න. බඩගිනි”
“මේ මම බඩු ගෙනාව. මොකෝ කියන්නේ beer එකක් ගහලම සෙට් වෙමුද?”
“අනේ දැන් බෑ බං. ඕවා බීල වැවේ නාන්න ගිහිල්ල මොනා වේවිද දන්නේ නෑ. ඒ නිසා රෑට බොමු. අනික ඊයේ කිතුල් රා බීල හොද අඩව්වක් අල්ලලා ඉන්නේ?”
“මොනවා? උඹ කිතුල් රා බිව්වා?? ඒ කොහෙන්ද?”
“ඇයි ඊයේ විමලේ එක්ක ගිය වෙලේ ඌ බොන්න දුන්නා නේ.?”
“උඹත් ඉතින් කටේ තියාගෙනම ගැහුවද?”
“නෑ නෑ මම බොනවා කියලා පෙනන්න ගියේ නෑ. ඒ උනාට ඉතින් කාලෙකින් සෙට් උන නිසා මටත් ඉතින් ආස හිතුනා”
“ඊට පස්සේ ඉතින් උන දේවල් මට හිතා ගන්න පුළුවන්?”
“හරි බං.” දෙන්න එක්ක කතා කරන ගමන් කන්න ගත්තා.
සමන් එලියට වෙලා කල්පනා කරේ කවුද මේ ඇවිල්ල ඉන්න ඇන්ටි පාර කියලා. වරුණිට දෙවෙනි නෑනේ යකෝ ඒකත්. ඇඳලා හිටියෙත් කොටට කොටේ ගල් දෙකත් බාගයක් එළියේ දාගෙන. හැබැයි මෙයා ඉන්නවා නං වරුණි අක්කාගෙන් ගන්න සැප ගන්න බැරි වෙයි වගේ. එහෙම උනොත් විමලේ ය දෙකටම වැඩේ දේවිද. ඕකා ෂුවර් නෑ. දැනට කොහොමත් වරුණි අක්කට වැඩේ දෙනවා නේ.
විනාඩි 20කට විතර පස්සේ දෙන්නත් එක්ක එලියට ආවා යන්න ලෑස්ති වෙලා.
“මොකෝ සමන් කල්පනාව?”
“ආහ්හ් මුකුත් නෑ අක්කේ?”
“හරි හරි එහෙනම් යමුකෝ නේද? අම්ම ගෙදර ඇති නේ?”
“ඔව්. අම්ම ඇති මයේ හිතේ?”
“හරි එහෙනම් යමු.”
“කාර් එකේද යන්නේ වරු?”
“ඔව් කාර් එකේම යමු. ඒක ලේසි නේද සමන්?”
“ඔව් අක්කේ. නැත්තං මේ අක්කට පයින් යන්න වෙනවා නේ?”
“මෙයා නං පයින් යන්න කැමති. ඒ උනාට අද කාර් එකේම යමු.”
“හරි එහෙනම් යමුකෝ?”
එහෙම කියලා ශාලු කාර් එකට නගින්න යද්දී තමයි සමන් ශාලු ගේ පුක හරියට දැක්කේ. ඒක දැක්කම කොල්ලගේ කට ඉබේම අරුණා. පස්සේ වරුණි සමන්ට පිටි පස්සේ සීට් එක ඇරලා දුන්නා නගින්න. පස්සේ වරුනිත් ඇවිල්ල නැග්ගා. සිරියගේ ගෙවල් ළඟ කාර් එක නවත්තද්දී සිරිය එලියට ඇවිල්ල බැලුවේ වාහනේක සද්දයක් ඇහුන නිසා. වරුණි බැහැල එද්දී තමා කවුද ඇවිල්ල ඉන්නේ කියලා සිරිය දැනගත්තේ,
“කොහෙද නෝනේ මේ යන්නේ කාර් එකක හදිස්සියේ?”
“අනේ නෑ නැන්දේ. අද මගේ යාලුවා ඇවිල්ල නේ මටත් නොකියම. ඉතින් මේ අපි දෙන්න සමන් එක්ක වැවට යන්න කියලා”
“ආහ්හ් එහෙමද? නෝනේ කොළඹ ද?”
“අහ්හ් නෑ නෑ. මෙයා කුරුනෑගල”
“එහෙනම් කමක් නෑ. මම ඒත් බැලුවේ කොළඹ ඉඳලම තනියමද වාහනේ ආවේ කියලා”
“අනේ ඕක මොකද්ද ඇන්ටි. තනියම යන එක පුරුදුයි දැන්?”
“ඒ උනාට නෝනා තනිපංගලමේ එච්චර දුර කොහොමෙයි එන්නේ?”
“ඒවා දැන් ගානක් නෑ ඇන්ටි.”
“ඉන්නකෝ නෝනේ එහෙනම් මමත් එන්නම් යන්න. අපේ එකාට තනියම නෝනලා දෙන්න එක්ක යන්න බෑනේ?”
“හා නැන්දේ. එන්නකෝ එහෙනම්”
වරුණිත් ඒ වෙලේ හිතුවේ සිරියා එන එක කෝකටත් හොදයි කියලා මොනා උනත්. පස්සේ හතර දෙනාම කාර් එකේ නැගල වැව පැත්තට ගියා. පාර බොරළු පාරක් නිසා කාර් එක යන එක ලේසි උනෙත් නෑ පාරේ හැටියට. වැව ලඟට ආවම ශාලුටත් ආස හිතුනා වතුර ටික දැක්කම,
“අම්මේ මට හිතාගන්න පුළුවන් ඉතින් උඹ මේවා දකිද්දී නෑවිත් ඉන්න එක ගැන?”
“ඒකනේ බං. බලපන්කො. හවස ඉර බහින වෙලාවට තමා ගොඩක්ම ලස්සන.”
“මට හිතා ගන්න පුළුවන්?”
“නෝනලා දෙන්නම නානවද??”
“අපෝ නැතුව නැතුව ඇන්ටි. මම නං මෙහෙම බහිනවා වතුරට”
“එහෙම හොදද නෝනා. ඊට පස්සේ යන්නේ කොහොමද?”
“ඇදුම් කාර් එකේ තියෙනවා ඇන්ටි. කොහොමත් දිය රෙදි පටලවාගෙන නාන්න නං බෑනේ. හුරු නෑ ඕවා දැන් ඇන්ටි”
“අහ්හ් එහෙනම් කාරී නෑ.කොල්ලෝ උඹ එහෙන්ම නෝනලා දෙන්නව බලාගනින්. මම පොඩ්ඩක් සයිමන් මාමාගේ ඔරුව පැත්තට් ගිහිල්ල එන්නම් මාළු ටිකක් බලන්න?” නෝනලට රෑට හදන්න
“හා අම්මේ” එහෙම කියලා සිරිය එතනින් ගියාට පස්සේ වරුණි දිය රෙද්දක් ඇඳලා එද්දී ශාලු වතුරට බැහලත් ඉවරයි.
“උඹ බැස්සද බං?”
“නැතුව නැතුව මේක දැක්කම ඉන්න බෑ බං. අනික සිරියා නැති වෙලේ සමන්ව පොඩ්ඩක් මෝල් කරලා ගන්න ඕනා?”
“උඹ නං ශාලු.”
“ඒ වෙද්දී සමන් ගොඩට වෙලා බලාගෙන හිටියා දෙන්න එක්ක නානවා”
“මොකෝ සමන්. නාන්න එන්නේ නැද්ද?”
“කමක් නෑ අක්කේ?”
“මෙන්න මෙහෙ එනවා පැහෙන්නේ නැතුව. මරු බොඩි ගාඩ් නේ. අපි වතුරේ එයා ගොඩ?”
“ඔව් ඔව් මල්ලි. ඔයත් එන්න. නැත්තං අපිව ගහගෙනවත් ගියොත්?”
ඒ වෙලේ ශාලුට ඕන උනේ කොල්ලව වතුරට ගෙන්න ගන්න පොඩ්ඩක් මෝල් කරලා ගන්න. සිරියා ගොඩට වෙලා බලාගෙන හිටියා දෙන්න නානවා. සමනුත් ගොඩට වෙලා දෙන්නගේ පුකවල් දිහා හොදට බලාගෙන හිටියේ පයියත් නග්ග ගෙන. පස්සේ ටී ෂර්ට් එක ගලවල කලිසමත් ගලවලා ජොකා පිටින් වතුරට බහිද්දී ශාලුගේ ඇස් දෙක තිබුනේ සමන්ගේ පයිය දිහාවට. පොඩි උනත් එතන පිම්බිලා වගේ තියෙනවා දැක්කම තේරුණා කොල්ලට නැගල ඉන්නේ කියලා ඒ වෙද්දීත්.
“ශාලු ඔයා දන්නවද? මෙහෙම හිටියට සමන් හොද swimmer?”
“ශා එහෙමද? එහෙනම් ඉතින් මොකට බයවෙනවද? අපිත් මෙයා එක්ක යමු ටිකක් ඈතට”
“අනේ මට නං බෑ. බයයි අනේ. ඔයා ඕන නං ගිහිල්ල එන්න”
“උඹට බැරි නං ඉඳපන්. මම යනවා සමන් එක්ක. සමන්ට පුළුවන් නේද මාව එක්කගෙන යන්න?”
“පුළුවන් අක්කේ.”
“අන්න එල කොල්ලෙක් නේ?”
“නෝනා බලාගෙන. ගොඩක් දියඹට යන්න එපා. පරිස්සමින්”
“හරි ඇන්ටි. මම වැඩිය යන්නේ නෑ” ශාලුට ඕන වුනේ සමන් එක්ක පොඩි ෆන් එකක් අරගෙන කොල්ලව ෆෝම් කරන්න. ඒ නිසා සමන් ගේ අත අල්ලගෙන වතුරේ පොඩ්ඩක් ඈතට ගියා.
“ඔන්න සමන් වරුණි අක්ක නොවුනට කමක් නෑ. එයාට කරන ඒවා මටත් ඒ විදියටම කරන්න ඕනා?” ශාලු ඒ කියපු කතාව එක්ක සමන් ගේ ඇස් උඩ ගියා මෙයා මොනාද මේ කියන්නේ කියලා. වරුණිට කරපුව මෙයා එක්ක කියලවත් ද කියලා.
“අහ්හ් ඒ මොනාද අක්කේ ඒ?” සමන් නොදනන්ව වගේ ඇහුවා.
“මොනාද කියලා මගෙන්ද කොල්ලෝ අහන්නේ? ඔයා නේ දන්නේ ඒවා?”
“මම ඉතින් වරුනි අක්කව ඔය බයික් එකේ දාගෙන එනවා ඔෆිස් ඇරුන වෙලාවට”
“අහ්හ් බයික් එකේ දාගෙන එනවා විතරමද?”
“අහ්හ් ඔව් ඔව් අක්කේ. එයාව ගෙනල්ල බස්සනවා ගෙදරින්?”
“ඔව් ඔව් මට ආරංචි බස්සන්න ට්‍රයි කරනවා කියලා. මේ කොල්ලෝ ඒක නෙමේ මාව පොඩ්ඩක් දුරට එක්කගෙන යනවකෝ?”
“අක්කට පීනන්න පුලුවන්ද?”
“ටිකක් පුළුවන් එච්චර ලොකුවට බෑ?”
“එහෙනම් කොහොමද යන්නේ. ඔයා මගදී හිර වුනොත්?”
“ඒකට නේ ඔයා ඉන්නේ?”
“ඒ උනාට”
“හරි හරි ඔයාට බැරිද ඒ කියන්නේ?”
“අනේ එහෙම නෑ, ඔයාට පීනන්න බැරුව දියඹට එක්කං ගියා කියලා අම්මගෙන් මට විසුමක් වෙන එකක් නෑ?”
“අම්ම නෑනේ කොල්ලෝ. ඉක්මනට පොඩ්ඩක් ගිහිල්ල එමු?”
“හරි එහෙනම් එන්නකෝ ටිකක් ගිහිල්ල එමු”
එහෙම කියලා සමන් ශාලුව එක්කගෙන පීනන්න පටන් ගත්තා පොඩ්ඩක් දියඹ පැත්තට. ශාලුට පීනන්න් පුළුවන් උනත් බොරුවට බෑ වගේ හිටියා සමන් මොකද කරන්නේ බලන්නේ. ටික දුරක් ගිහිල්ල පීනන්න ගත්තම ශාලු බොරුවට වතුරේ යටට ගිහිල්ල උඩට ආවම සමන් බය වෙලා ඉක්මනට ශාලුගේ ලඟට ඇවිල්ල අල්ලාගෙන ගොඩ පැතත්ට ආවා. එද්දී ශාලු කරේ සමන්ගේ ඇඟේ අතිල්ලිලා ගෙඩි දෙක වද්දල තද කරපු එක. ඒ වැඩේ එක්ක සමන්ට අමුතු හැගීම් ආවත් මුකුත් නොකියා ශාලුව පපුව හරියට විතර ගොඩට ඇවිල්ල තමා නැවතුනේ,
“මම කිව්වනේ අක්කේ ඔයාට බෑ කියලා?”
“හරි කොල්ලෝ මොනාත් උනේ නෑනේ.ඔයා හිටිය නේ”
“ඔන්න අම්මට එහෙම කියනව නෙමේ?”
“පිස්සුද සමන්. අම්මට කියනවද හැමදේම. අනික ඔයා වරුණි එක්ක කරන ඒවා අම්මට කිව්වොත් අම්ම මොනා කරයිද?”
“අහ්හ් මේ මොනා. ද අක්කේ?”
“හරි හරි. ඒවා මුකුත් කියන්නේ නෑ. ඔන්න දැන් එක්කෙනාට දෙන්නෙක් ඉන්නවා බලාගන්න කොල්ලට. මමත් ආසයි පොල්ලේ නැගල යන්න. මාවත් දාගෙන යනවද?”
“අහ්හ් පොල්ලේ?? ඒ කිව්වේ”
“ඇයි කොල්ලෝ බයිසිකලේ පොල්ලේ. වෙන මොනාහරි පොලුත් තියෙනවද මෙහෙ නැගල යන්න පුළුවන්?”
“අහ්හ් නෑ නෑ එහෙම මුකුත් නෑ”
“කොල්ල හිතුවට වඩා advance වගේ නේ මම?”
“අනේ එහෙම එකක් නෑ...”
“කෝ බලන් එහෙම එක්ක නැද්ද කියලා” එහෙම කියලා ශාලු වරුණි ඉන්න පැත්ත බැලුවම සිරියා පේන්න හිටියේ නෑ ඒ නිසා වතුර යටින් අත දාල සමන්ගේ පයිය අල්ල ගත්තා....
“අහ්හ් මේ අහුවුනේ භාණ්ඩේ..ලොකුවට අහුවෙනවා නේ?”
“අනේ අක්කේ...මේ මොකද කරන්නේ?”
“බය වෙන්න එපා කොල්ලෝ.. අම්ම එන්නේ නෑ පේන්න?”
“ඒ උනාට වරුණි අක්කා ඉන්නවා නේ?”
“එයා හිටියට කමක් නෑ. මම නේ කියන්නේ?”
“අනේ අනේ අක්කේ... ඒ උනාට”
“හරි හරි...වරුණි ඉස්සරහ ලැජ්ජයි නං එයා නැති වෙලාවක එනවකො අතගාල බලන්න ඕක..” එහෙම කියලා ශාලු එතනින් නැගිටලා වරු ඉන්න පැත්තට ආවා. සමන් මොකද උනේ කියලා හිතාගන්න බැරුව කල්පනා කරා.
“මොකෝ කොල්ල කියන්නේ?”
“මම ඌව පොඩ්ඩක් බය කරා බං?”
“ඒ මොනා කියලද?”
“උඹට කරන ඒවා දන්නවා කියලා පෙන්නලා?”
“අනේ පව් බං...?”
“හරි බං..මොනා උනත් උගේ පයිය නං ගානට හැදිලා තියෙනවා. මම අල්ලලා බැලුවා”
“මොකක්? දැන්ම ඇල්ලුවද?”
“නැතුව ඉතින් භාවනා කරනනද උඹ කියන්නේ. ආපු එකේ ෆුල් ෆන් එකක් අරගෙන යන්නේ මම. ඒ නිසා උඹ කොල්ලව මට බාර දීල උඹේ නාකිය එක්ක ඕන හුත්තක් කරගනිං. හරිද?”
“හැබයි කෙල්ලේ කරන මගුලක් පරිස්සමින්. ඔහොම හිටියට සිරිය මහා වස ගෑනියෙක්?”
“හරි හරි. ඒවා මම බලාගන්නම්”
- නැවත හමුවෙමු -
රචනය - snpk silva සංස්කරණය - Lihini Kumari Dissanayake
වරුණිව ගෙදරට ඇවිල්ල විමලේ බැස්සුවේ කළුවර වැටුනටත් පස්සේ. ඒ වෙනකම්ම වරුණිට වෙරි ගතිය තිබුන නිසා කෙසෙල් වත්තේ ඉඳල ගෙදර ගෙනල්ල බැස්සුවේ වරුණි සාමන්‍ය තත්වෙට පත්වුනාට පස්සේ.
“වරුණි මිස්. දැන් අවුලක් නෑ නේද?”
“අනේ මං දන්නේ නෑ අන්කල් මොනා උනාද කියලා. ඔක්කොම නිකං හොන්තු මාන්තු වෙලා වගේ තාම?”
“කොහෙද ඉතින් මිස් කිතුල් රා බෝතලේම ඇදල ඇරලා නේ. මිස්ට කිසි දෙයක් මතක නැද්ද වෙච්ච?”
“කෝ මොන? ඔයා ගියා මතකයි සේන ඇවිල්ල කතා කරලා. ඊට පස්සේ මාව උස්සගෙන එනවා වගේ මතකයි. එතනින් එහාට නං කිසි දෙයක් ඔලුවට එන්නේ නෑ”
“මොනවා? ඒ කියන්නේ මිස්ට වෙන මුකුත්ම මතක නැද්ද?”
“අනේ නෑ නේ. කොයි වෙළෙද අපි කෙසෙල් වත්තට ගියේ?”
ඒ කතාව එක්ක විමලේ කල්පනා කරේ මේ ගෑනි එතකොට සැප දුන්නේ අවසිහියෙන්ද? අපරාදේ ඇතුලෙම බස්සල හුකන්න තිබුනේ මෙයාට ඕන හුත්තක් වෙන්න කියලා. ඒ වෙලේ වරුණි පොඩි රඟපෑමක් කරා මුකුත් දන්නේ නැති සීන් එකෙන්ම. එහෙම නැත්තං මෙයාව කොන්ට්‍රෝල් කරන්න බැරි වෙනවා කියලා හිතුන නිසා,
“එහෙනම් මිස්ට හොදටම වැදිලා නේ ඒ කියන්නේ ඔච්චර දේවල් මතක නෑ කියන්නේ?”
“ඒකනේ. ඉතින් කියන්නකෝ මොනාද තව උනේ?”
“සඳුදා එන්නකෝ. මම එදාට කියන්නම්. තව වෙලා මෙතන ඉන්න එක මිස්ට හොද නෑ. කයි කතන්දර හැදෙන්න පුළුවන්?”
“හරි එහෙනම් විමලේ යන්න දැන්. තෑන්ක් යු මාව ගෙනල්ල බැසසුවාට”
“ඒවා ඉතින් දැන් මගේ යුතුකම් නේ මිස්ව ආරක්ෂා කරන එක?”
“මරු ආරක්ෂකයා. නරියට කුකුල්ලු බාර දුන්න වගේ තමා?”
“හරි හරි මිස්. මම යනවා. දොරවල් වහගෙන ඉන්න හොදට?”
“ඒ මොකෝ? කවුරුහරි මාව උස්සන් යයි කියලා බයද?”
“වෙන උන්ට නං උස්සන් යන්න වෙන්නේ නෑ. මම උස්සන් ගියොත් මිසක්?”
“හුක් හිතේ ඇති. මගේ මිනිහගෙන් වෙඩි කන්න තමා වෙන්නේ?”
“වෙඩි කෑවත් මොකද වරුණි මිස්ට කොටලා එක පාරක් හරි?”
“අනේ වලා යනවා යනවා මෙතන හිහි” වරුණි විමලේව ඉක්මනට යැව්වේ ඒ වෙලේ හස්බන්ඩ් ව මතක් උන නිසා.
අද දවල් කෝල් කරනවා කියල කිව්වා එක ඒ වෙලේ තමා මතක් වුනේ. ඒ නිසා ඉක්මනට කාමරේට ගිහිල්ල ෆෝන් එක අරගෙන බැලුවම මිස් කෝල් 8ක් තියෙනවා හස්බන්ඩ් ගෙන්. අද නං හොදට අහගන්න තමා වෙන්නේ. දැන් නං නිදිත් ඇති. ඒ උනාට කෝල් එකක් දීල බලන් වෙනවා. නැත්තං තව ලෙඩක්. එහෙම හිත හිත වරුණි හස්බන්ඩ් ට කෝල් එකක් ගත්තා. එක පාරක් රිංග්ස් ගිහිල්ල ආන්සර් කරේ නැති නිසා දෙවැනි සැරේටත් ගත්තා. ඒ පාර නං ආන්සර් කරා
“හෙලෝ.. කොහෙද ඕයි මකබෑවුනේ දවස තිස්සේ. මං කීපාරක් කෝල් කරාද තමුසෙට?”
“අනේ සොරි අනේ. අද කැලේ යන් උනානේ. අමතක වෙලා ෆෝන් එක දාල ගිහිල්ල” කියල වරුණි බොරුවක් කිව්වා ඒ වෙලේ බේරෙන්න ඕන නිසා
“තමුසෙට මම කිව්වනේ අද කෝල් කරනවා කියලා. ඒක අමතක වෙන්න තරම් කොහෙ මගුලක්ද ගියේ ෆෝන් එකත් ගෙදර දාලා?”
“හරි අනේ දැන් කිව්වා නේ අමතක උනා කියලා. දැන් බැන්න කියලා වැඩක් වෙන්නේ නෑනේ?”
“ඔව් තමුසෙට මොකද. තමුසේ ඔහෙට වෙලා සැපේ ඇති නේ. වෙලාව හම්බවෙලා කෝල් කරද්දී තමුසේ නෑ.?”
“මොනාද අප්පා. දැන් බනින්නද ගත්තේ.?”
“ඔව් ඉතින් බනිනවා ඇරෙනා වෙන මගුලක් කරන්න බෑනේ ෆෝන් එකෙන්.?”
“ඕන මගුලක් කරගන්නවා. මම තියෙනවා. මෙතන බැරි උන නිසා නේ අමතක වෙලා ගියා කියල කිව්වනේ දැන්?”
“සෙනසුරාදා මොනාද කැලේ අස්සේ රිංගන්නේ. නිවාඩු දවස නේ?”
“මේක මේ හදිස්සි වැඩක්. සඳුදා වෙද්දී දෙන්න ඕනා කිව්වා. ඒකයි?”
“තමුසේ කියනවා. මම අහනවා. කොහොම හරි ඔය මගුල දාල මෙන්න මෙහෙ එනවා.?”
“අනේ මේ. මුලින් ඔයා ලංකාවට ඇවිල්ල ඉන්න. මොකෝ මම ජොබ් එක දාල ඇවිල්ල ගෙදරට වෙලා හුලං ගහන්නද?”
“හුලං බැරි නං ඕන මගුලක් ගහගන්නවා. ඕක නවත්තල දාල එනවා”
“මුලින් ඔයා මෙහෙ ඇවිල්ල ඉන්න. ඊට පස්සේ බලමු” එහෙම කියලා හස්බන්ඩ් තව මොනාද කියෙව්වත් වරුණි මුකුත් නොකිය කට වහගෙනම හිටියා. හොදටම බැනල ඉවර වෙලා ෆෝන් එක තියනකම්ම වරුණි සද්ද නැතුව හිටියා වැරැද්ද තමන්ගේ නිසා. ඒත් දැන් ටික කාලෙක ඉඳල ඔය වගේ පොඩි දේවල් වලට හස්බන්ඩ් කේන්ති ගන්න එක වරුණිට වදයක් වෙලා තිබුනේ.
විමලේ එක්ක ෆන් ගන්න සෙට් උනාට පස්සේ වරුණිට වැඩිය ඒ දේවල් ගැන මතක් වුනේ නෑ වගේම හස්බන්ඩ් නැති එකත් ලොකුවට දැනිලා තිබුනේ නෑ. ඒ නිසාමද කොහෙද අද කෝල් කරනවා කිව්වා එකත් අමතක වුනේ.
**************************************************************
පහුවෙනිදා දවල් වෙනකම්ම වරුණිට නින්ද ගියා මහන්සියට වගේම ඔලුව බර ගතිය නිසා රා බීල මත් වෙච්ච එකට. ඇහැරුණේ සිරියා ඇවිල්ල කතා කරන සද්දෙට.
“වරුණි මිස්!! වරුණි මිස්!!” වරුණි නිදි මතේම ඇවිල්ල දොර ඇරියේ සිරිය මොකද උදේ පාන්දරම ඇවිල්ල ඉන්නේ කියල හිත හිතා.
“මොකෝ නැන්දේ මේ උදේ පාන්දරම?”
“උදේ පාන්දර කියන්නේ ඊයේ මොකෝ උනේ නෝනේ. මම හවසත් ආවා බලන්න හිටියේ නෑනේ?”
“අහ්හ් මේ මම එද්දී රෑ වුනානේ නැන්දේ. ගිය වැඩේ හිතුවට වඩා පරක්කු උනානේ?”
“ඒ මොකෝ ඒ? කොහෙටද ගියේ?”
“රක්ෂිතේ විස්තර වගයක් වගු ගත කරන්න ඕනා. ඒක නිසා වැඩේ හිතුවට වඩා වෙලා ගියා”
“කවුද විමලය එක්කද ගියේ?”
“ඔව් නැන්දේ? සර් නෑනේ මේ දවස්වල??’
“නෝනේ ඕක රස්සාව නන් තමා. හැබැයි ඉතින් ඕකා එක්ක පරිස්සමින්. මම කලිනුත් කියලා තියෙනවා නේ නොනෙට?”
“ඔව් නැන්දේ. මට මතකයි. මම පරිස්සමින් ඉන්නවා”
“ඒ උනාට ඕකා මහා මනමාලය. කෙල්ලෙක් පේන්න බෑනේ.?”
“ඒවා නං කොහෙත් එකයි. මෙහෙ කොළඹ කියලා වෙනසක් නෑනේ. අනික නාකි තරුණ කියලත් වෙනසක් නෑ. දැන් ඉන්න පොඩි උනුත් බලන්නේ මොනාහරි කරන්න නේ?”
“ඒ කතාව නං ඇත්ත තමා.?”
“ඒක නෙමේ කෝ සමන්. උදෙන්ම කැලේ පැනලද?”
“වෙන් ඇති. එකා ඉතින් අල්ලගන්න දැල් දාන්න ඕන නේ. මොකෝ කොල්ලව ඇහුවේ නෝනේ. මොනහරි වැඩක් වත් කරගන්න තියෙනවද?”
“නෑ එහෙම නෑ. මට වැවට යන්න හිතුනා නිවාඩු දවස නිසා. තනියම යන්න බෑනේ ඒකයි.”
“ඔව් ඔව්. තනියම එහෙම ඔය වැව පැත්තේ එහෙම යනවා නෙමේ. මම කොල්ල ආවම එවන්නම්. ඉර මුදුන් වෙලාවට යන්නත් එපා. එක්කෝ උදේ යන්න. නැත්තං හවස් වෙලා යන්න”
“ඔව් නැන්දේ. කාලෙකින් බැරි උන එකේ යන්න ආසයි. එහෙම නං සමන්ව එවන්නකො. මම හවස් වෙලා යන්නම්”
“ඔව්. කොල්ල දවල්ට කන්න එනවානේ. එතකොට මම එවන්නම් කොල්ලව”
“හා නැන්දේ”
“මම යනවා නෝනේ එහෙනම්”
“හරි නැන්දේ”
එදා දවසෙම වරුණි කම්මැලි කමේ හිටියා ඊයේ වෙච්ච දේවල් මතක් කර කර. වෙරි මරගාතේ උනත් ඊයේ ගත්ත ආතල් එක මරු නේ කියල වරුණිට හිතුනා මොනා උනත්.
ඒ ගැන මතක් වෙද්දීත් කිම්බ වෙට් වෙනවා වගේ කියලා වරුණිට හිතුනා. දැන් කාලෙක ඉඳල හස්බන්ඩ් එක්කත් පොඩි පොඩි ප්‍රශ්න නිසා වරුණි හිනාවෙලා හිටියට ඒ ගැනත් කල්පනා කර කර හිටියේ. ඒ නිසාමයි හස්බන්ඩ් ලංකාවෙන් ගියාට පස්සේ මේ වගේ පළාතකට ආවේ නිදහසේ හරි ඉන්න පුළුවන් කියලා හිතලා. ඔහොම කල්පනා කර කර ඉන්නකොට ගේට්ටුව ළඟ දැකල පුරුදු කාර් එක නවත්තනවා දැක්ක නිසා වරුණි නැගිටලා එලියට ආවා හිතේ සැකේට කවුද කියලා බලන්න. ගේට්ටුව ලඟට යද්දී තමා වරුණිගේ ඇස් උඩ ගියේ..
“හලෝ වරුණි මැඩම් මොකෝ මේ බය වෙලා වගේ?”
“බය වෙන්නේ නැද්ද යකෝ. උඹ කොහොමද ගේ හොයාගත්තේ?”
“අයියෝ නංගි ඕවත් වැඩද?? මේ ශාලුට ඕවා සුළු දේවල් නේ?”
“හුත්තියේ කෝල් එකක්වත් දුන්නේ නැත්තේ එනවා කියලා. උඹ කිව්වට මම හිතුවේ නෑ ඒවි කියලා”
“මම උඹට ඊයේ කෝල් කරා. කෝ ෆෝන් එක වැඩ කරේ නෑ දවසෙම. කොහොමත් ලෑස්ති වෙලා හිටපු නිසා මම කොහොමත් එකයි කියලා ආවා.”
“හරි හරි යමන් ඇතුලට. උඹ තමා දවසකට ගෑනි.” එහෙම කියලා ගේට්ටුව ඇරලා දුන්න කාර් එක ඇතුලට දාන්න. පස්සේ ශාලු කාර් එක ඇතුලට අරගෙන ගේ ඉස්සරහම නැවැත්තුව. පස්සේ බැහැල ඇවිල්ල කිව්වේ.
“අම්මෝ කෙල්ල තවත් ලස්සන වෙලාද මන්දා නාකිය එක්ක සෙට් වුනාට පස්සේ?”
“අනේ පල පල යන්න කතා හදන්නේ නැතුව”
“තොට ඌ එක්ක කැලේ අස්සේ රිංගල පුක පෙනන්න හොදයි. මම කිව්වම කතා හදනවලු??”
“නැතුව ඉතින්. උඹ වගේ නාකි එක්ක සෙට් වෙලා නෑනේ මම”
“අනේ පලයන් යන්න. කටට ගත්තේ එතකොට අර පොඩි එකාගේ වෙන්න ඇති”
“හරි හරි යමන් ඇතුලට. කීයටද උඹ කුරුණෑගලින් ආවේ”
“මං උදෙන්ම ආවා බං. තනියම නිසා”
“ඉතින් මොකෝ උඹට මේ හදිස්සියේ එන්න හිතුනේ?”
“ඒක නං හදිස්සියේම එන්න උන සීන් එකක් තමා. අර යකා වාතයක් වෙන්න ගත්තා. ඒ නිසා මම මේ පොඩ්ඩක් ඌව මගාරින්න එක්ක තමා ආවේ”
“අහ්හ් ඒ මොකෝ? මොකද්ද සීන් එක”
“දන්නේ නැද්ද බං. ඒක ඩියුටි ඉන්න ගමන් දවස් දෙකක් විතර ගෙදර ආව නේ. ඊට පස්සේ මේක හැමදාම බඩ ගාන්න පටන් ගත්තා. ඒක එන පොට හොද නෑ වගේ නිසා මම ඌව හලලා දැම්මා.”
“ඉතිං එකා නිකං ඉඳීද?”
“ඔව් ඔව්. වැඩිය සද්දේ දාගෙන අවොත් ඒකටම තමා කෙලවෙන්නේ. බඩු ඔක්කොම මම සාක්කි එක්ක තියාගෙන ඉන්නේ මොනාහරි කරන්න ආවොත්?”
“ඒ කිව්වේ??”
“ඒකා මාත් එක්ක සෙට් වෙන්න ආපු ඔක්කොම රෙකොර්ඩ්ස් තියෙනවා මගේ ළඟ.”
“අනේ උඹ නං. මම කිව්වා උඹට ඕවා කරද්දී ඔහොම දේවල් වේවි කියලා.”
“ඕවා කවුද බං ඒ වෙලාවට හිතන්නේ. ෆන් එකක් අරගෙන ඉන්නවා මිසක්?”
“ඉතින් දැන් ඌ මොකද කියන්නේ?”
“මට පොඩි සද්දයක් දාගෙන ආවා. පස්සේ උගේ video එකක් පෙන්නුවම සද්දේ එහෙමම වැහුනා. දැන් පස්සෙන් එනවා චාටු දාගෙන?”
“උඹත් කරගන්න දේවල් අම්මපා.!!!”
“ඒ කතා වලින් වැඩක් නෑ. පස්සේ කතා කරමු ඕවා. ඉතින් ඊයේ මොකෝ උනේ කියපන්. අරූ එක්ක කැලේවත් රිංගුවද??”
“මොනවා? උඹ කොහොමද එහෙම කියන්නේ?”
“උඹ ඉතින් හැරෙද්දී මම දනනවා නේ කෙල්ලේ. මොකෝ ඊයෙත් කටට දුන්නද?”
“අම්මෝ ඊයේ වෙච්ච සීන් එක කියල වැඩක් නෑ. අන්තිමේ ගලකුත් කපල ඉවර වුනේ...”
“මොනවා? ඇතුලේ ගහන්න ට්‍රයි කරේ නැද්ද මෑන්??”
“මොකෝ නැත්තේ. මමයි දුන්නේ නැත්තේ. දැන්ම දෙන්න හිත දෙන්නේ නෑ බං. ඔය පොඩි ආතල් එකක් අරගෙන ඉන්නවා තව ටික කාලයක්?”
“ඔව් ඔව් එහෙම කරපං. එක පාර දුන්නම අපිව බඩුව ගානට ඕකුන් හිතන්නේ?”
“මොනා උනත් උගේ පයිය ගල් දෙකේ ඇතිල්ලෙද්දී නං මට ඉන්න බැරි උනා. කොන නැවිලා නිසා හුත්තේ ඇතුලට ගෑවෙනවා බං ගල් කපද්දී?”
“ආව් ආව් ඒ කියන්නේ දැන් කෙල්ලට හුකා ගන්න හිතිලා වගේ?”
“හ්ම්ම්ම් මොකෝ මං රහත් වෙලාද බොල?”
“හරි හරි. ඒක නෙමේ මොකෝ මිනිහා මේ දවස්වල ආයේ සීන් ද? ඊයේ මට කෝල් කරා.?”
“අනේ උඹ දනනවා නේ එයාගේ හැටි. ඊයේ ඉතින් මං ෆෝන් එක ඕෆ් කරලා හිටියේ බං. දන්නේ නැද්ද??”
“ඔව් ඔව් මට තේරෙනවා දැන් උඹත් එක පොටකට එනවා කියලා”
“මොනා කරනනද බං උඹ දනනවා නේ ඔක්කොම විස්තරේ ඉතින්?”
“හ්ම්ම් ඔව් මට තේරෙනවා.”
“හරි හරි. එවලින් වැඩක් නෑ. දැන් කවද වෙනකං ඉන්නවද උඹ?”
“කොහොමත් සතියක් දෙකක් වත් ඉන්න හිතං ආවේ. උඹට අවුලක් නෑනේ?”
“උඹ මගුලක් කියනවා. මමත් මේ පාලුවෙන් ඉන්නේ මෙහෙට වෙලා. උඹ ආපු එකම කොච්චර එක්ක ද. උඹ එහෙනම් රෙස්ට් කරපංකෝ. මම බොන්න තේ එකක් හදාගෙන එන්නම්.?”
“පස්සේ බොමු බං. ඒක නෙමේ උඹ කිව්වා වගේ වැව පහු කරගෙන එද්දී මාරම ලස්සනයි නේ බං. මම හිතුවේ මෙහෙ නිකං පාළු කාන්තාරයක් වගේ ඇති කියලා දුෂ්කර නිසා. ගම ඇතුලට එද්දී තමා ලස්සන තියෙන්නේ?”
“ඒකනේ බං. අපි යමන් හවස් වෙලා වැවට. මම සමන්ට එන්න කිව්වා කොහොමත් අද යන් වැවට නාන්න?”
“අම්මට සිරි නෑ. උඹත් ඒ කියන්නේ දෙන්නවම මෝල් කරනවා වගේ?”
“අනේ එහෙම හුත්තක් නෙමේ. මට යන්න හිතුනා ඒකයි. අනික කොල්ල කොහොමත් මගේ පස්සේ වැටිලා ඉන්නේ. ඌ ඉතින් ඕන වෙලාවක් සෙට් වුනත් අතේ පාරක් ගහනවා වගේ?”
“ඉදපන්කෝ එහෙනම් අද කොල්ලව මම හොදට මෝල් කරලා ගන්න?”
“කරන මගුලක් පරිස්සමින්. මේක ගම. උඹේ ගම නෙමේ?”
“හරි හරි බං. බය නැතුව ඉදපන්. ඒවා ගානට කරලා ගන්නම්?” දෙන්නත් එක්ක ඊට පස්සේ ආගිය තොරතුරු කතා කර කර හිටියා පැයක් විතර යනකම්ම. වරුණිට ශාලු ආපු එක ගැන නං ගොඩක් සතුටින් හිටියේ මෙච්චර දවසක් තනියම මෙහෙට වෙලා ඉන්න නිසාම.
**************************************************************
සමන් දවල් ගෙදර ආවම සිරිය කිව්වම වරුණි වැවට යන්න ඕනා කිව්වා කියලා සමන්ට ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ වුනා අද නං මොනාහරි වේවි කියලා හිතල. කන්න ගත්ත බත් එකත් කටට දෙකට ගිලල දාල ඉක්මනට යන්න ලෑස්ති වුනා වරුණි බලන්න,
“කොහෙද යකෝ මේ හදිස්සියේ දුවන්නේ කන්නෙත් නැතුව හරියට?”
“හරි හරි අම්මේ. මට ඇති. බඩ පිරුනා”
“උඹව නං හදන්න බෑ. රස්තියාදුවේ ගිහිල්ල ආව මදිවට කන්නෙත් නැතුව ආයේ යනවා”
“දැන් අම්ම නේ කිව්වේ වරුණි මිස් වැවට යන්න එන්න කිව්වා කියලා”
“ඒ හවසට නේ දැන් නෙමේ නේ?”
“හරි ඉතින් දැන් හවස් වෙලා නේ. කොහොමත් මිස් ලෑස්ති වෙලා එන්න තව පැය බාගයක්වත් යනවා නේ?”
“මේ උඹ නෝනා එක්ක ගියාට කමක් නෑ නෝනව පරිස්සම් කරපං. වතුරේ එහෙම බහින්න දෙන්න එපා වැඩිය ගැඹුරට. අනික අර කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ එහෙම එක්කගෙන යන්නේ නෑ නෝනා එක්ක. මමත් පුළුවන් උනොත් එන්නම්?”
“හරි අම්මේ. මම බලාගන්නම්. අම්මා එන්න ඕන නෑ?”
“මෙන්න මේකත් නෝනාට ගෙනෙහින් දීපන්. නෝනා බඩගින්නේ ඇත්තේ කෑම පරක්කු නිසා?”
සමන් සිරියා දීපු කෑම එකත් අරගෙන බයික් එකේ පැද්දා නෙමේ ඉගිල්ලුනා වරුණිගේ ගෙවල් පැත්තට. දුර තියාම කාර් එකක් නවත්තල තියෙනවා දැක්කම ගේ ඉස්සරහ සමන්ගේ මූන එහෙමම අදුරු උනා. සමන් හිතුවේ වරුනිගේ මහත්තය වෙන්න ඇති ඇවිල්ල තියෙන්නේ කියලා. බයෙන් බයෙන් වගේ ඇවිල්ල කතා කරා,
“වරුණි මිස්!!!! වරුණි මිස්!!!” ඒ වෙලේ දෙන්නත් එක්ක කාමරේට වෙලා කතා කර කර හිටියේ.
“අන්න කවුද කතා කරනවා නේද වරු?”
“ඔව් මං හිතන්නේ සමන්. කෑම එක ගෙනල්ල වගේ”
“අම්මට සිරි කොල්ලද? යමං එහෙනම්” ඊට පස්සේ දෙන්නත් එක්කම එලියට එද්දී සමන් ඉන්නවා ගේ ඉස්සරහට වෙලා.
“මොකෝ සමන් අද පරක්කු. උදෙන්ම රස්තියාදුවේ ගියාද?”
“අනේ නෑ මිස්. සෙල්ලම් කරා නේ උදේ ඒකයි?” එහෙම කියන ගමන් සමන් ශාලික දිහා බැලුවා හොදට “මේ කවුද?” කියලා අහන්න වගේ. වරුණිට ඒ වෙලේ කිව්වා.
“මේ ඉන්නේ මගේ යාළුවා ශාලිකා. අද ඉදන් මෙයා දවස් කීපයක් මෙහෙ ඉන්නවා සමන්?”
“අහ්හ් එහෙමද? අම්ම දන්නේ නැතුව ඇති එහෙනම්. වරුණි අක්කට විතරයි මං හිතන්නේ කෑම තියෙන්නේ?”
“අනේ ඒකට කමක් නෑ. අපි දෙන්නට ඕක ඇති. මම දැන් මේ ඒ පැත්තේ එන්න හැදුවේ. ඒක නෙමේ ශාලු මේ ඉන්නේ සමන්. මම කිව්වේ අර?”
“ආ මෙයාද ඒ? හැමදාම හවසට ඔයාව බයික් එකේ තියං එන කෙනා?”
“අනේ විහිලු කරන්න එපා බං කොල්ල බය වෙලා ඉන්නේ?”
“නෑ නෑ මං මේ නිකන් කිව්වේ. කොහොමද සමන්?”
“ඉන්නවා මිස්.”
“ඔයා ලු නේද? වරු ව වැවට එහෙම එක්කන් යන්නේ. ඔන්න එහෙනම් අද ඉඳල මාවත් එක්කං යන්න වෙනවා?”
“මිසුත් මෙහේ වැඩද අද ඉඳල?”
“නෑ නෑ මම මේ ටික දවසකට ආවේ. ඉතින් ඔයා මට ගම පෙනන්න?”
“අපෝ එක නං මොකද්ද මිස්. මම එක්කං යන්නම්”
“එහෙනම් කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑනේ නේද වරු?”
“අම්මෝ ඔව් ඔව්. මෙයා නං හරි කැමැත්තෙන් ඔයාව එක්කගෙන යාවි”
“එහෙනම් ඉතින් මාවත් ඔන්න බයික් එකේ තියාගෙන තමා ඔයාට යන්න වෙන්නේ?”
“එහෙම කමක් නැද්ද මිස්?”
“මොකෝ මෙයාව විතරද ඔය බයික් එකේ තියාගෙන යන්නේ?”
“අනේ නෑ එහෙම එකක් නෙමේ. මිස් ඉතින් කාර් එකේ නේ ඇවිල්ල ඉන්නේ ඒකයි?”
“අපිත් ආසයි ඔය පොල්ලේ වාඩි වෙලා යන්න සමන්. මෙයා විතරක් නෙමේ?” ශාලු ඒ වෙලේ ඩබල් මීනින් එකක් කිව්වට සමන්ටත් පොඩි උනාට කිව්වා එක තේරුනා. ඒ වෙලේ වරුනි කිව්වා.
“අනේ නිකන් හිටපන් බං කොල්ලව බයිට් නොකර. සමන් එහෙනම් ඔයා තව පැය බාගෙකින් විතර එන්න. අපි ලෑස්ති වෙලා ඉන්නම් කාල ඉවර වෙලා.
“හරි මිස්. මම ගිහිල්ල එන්නම්?”
“නෑ එක්කෝ ඔයා ඉන්නකෝ. කාල ඉවර වෙලා අපි ගෙදරත් ගිහිල්ලම යමු අම්මවත් හම්බවෙලා”
“හා මිස්” එහෙම කියල සමන්ට වාඩි වෙලා ඉන්න කියල දෙන්නත් එක්ක ඇතුලට ආවා.
“ශාහ්හ් කොල්ල නං මාරු වරු. මං හිතුවේ නෑ මෙච්චර ලොකුයි කියල. උගේ භාණ්ඩේ කොහොමද?”
“උඹ නං ශාලු වනචර කම නං කෙළවරක් නෑ?”
“අනේ මේ හුකන්නේ නැතුව අහපු එකට උත්තර දීපන්?”
“අනේ මේ උඹම බලගනින්කෝ මගෙන් අහන්නේ?”
“උඹෙන් අහන්නේ උඹත් ඌ ලව්වා පයිය පුකේ උලාගෙන අතේ ගැස්සුවේ?”
“හරි බං. එහෙමයි කියලා මම එක දිග පළල මනින්න ගියේ නෑනේ?”
“ඔව් ඔව් උඹ දිග පළල මනින්නේ නාකියගේ පයියේ විතරනේ?”
“යකෝ හෙමින් කතා කරපං. කොල්ලට ඇහේවි?”
“ඉතින් මොකෝ ඌ උනත් දැන් නග්ග ගෙන ඇත්තේ ගෑනු දෙන්නෙක්ම ඉන්න නිසා?”
“වරෙන් වරෙන් කාල ඉන්න. බඩගිනි”
“මේ මම බඩු ගෙනාව. මොකෝ කියන්නේ beer එකක් ගහලම සෙට් වෙමුද?”
“අනේ දැන් බෑ බං. ඕවා බීල වැවේ නාන්න ගිහිල්ල මොනා වේවිද දන්නේ නෑ. ඒ නිසා රෑට බොමු. අනික ඊයේ කිතුල් රා බීල හොද අඩව්වක් අල්ලලා ඉන්නේ?”
“මොනවා? උඹ කිතුල් රා බිව්වා?? ඒ කොහෙන්ද?”
“ඇයි ඊයේ විමලේ එක්ක ගිය වෙලේ ඌ බොන්න දුන්නා නේ.?”
“උඹත් ඉතින් කටේ තියාගෙනම ගැහුවද?”
“නෑ නෑ මම බොනවා කියලා පෙනන්න ගියේ නෑ. ඒ උනාට ඉතින් කාලෙකින් සෙට් උන නිසා මටත් ඉතින් ආස හිතුනා”
“ඊට පස්සේ ඉතින් උන දේවල් මට හිතා ගන්න පුළුවන්?”
“හරි බං.” දෙන්න එක්ක කතා කරන ගමන් කන්න ගත්තා.
සමන් එලියට වෙලා කල්පනා කරේ කවුද මේ ඇවිල්ල ඉන්න ඇන්ටි පාර කියලා. වරුණිට දෙවෙනි නෑනේ යකෝ ඒකත්. ඇඳලා හිටියෙත් කොටට කොටේ ගල් දෙකත් බාගයක් එළියේ දාගෙන. හැබැයි මෙයා ඉන්නවා නං වරුණි අක්කාගෙන් ගන්න සැප ගන්න බැරි වෙයි වගේ. එහෙම උනොත් විමලේ ය දෙකටම වැඩේ දේවිද. ඕකා ෂුවර් නෑ. දැනට කොහොමත් වරුණි අක්කට වැඩේ දෙනවා නේ.
විනාඩි 20කට විතර පස්සේ දෙන්නත් එක්ක එලියට ආවා යන්න ලෑස්ති වෙලා.
“මොකෝ සමන් කල්පනාව?”
“ආහ්හ් මුකුත් නෑ අක්කේ?”
“හරි හරි එහෙනම් යමුකෝ නේද? අම්ම ගෙදර ඇති නේ?”
“ඔව්. අම්ම ඇති මයේ හිතේ?”
“හරි එහෙනම් යමු.”
“කාර් එකේද යන්නේ වරු?”
“ඔව් කාර් එකේම යමු. ඒක ලේසි නේද සමන්?”
“ඔව් අක්කේ. නැත්තං මේ අක්කට පයින් යන්න වෙනවා නේ?”
“මෙයා නං පයින් යන්න කැමති. ඒ උනාට අද කාර් එකේම යමු.”
“හරි එහෙනම් යමුකෝ?”
එහෙම කියලා ශාලු කාර් එකට නගින්න යද්දී තමයි සමන් ශාලු ගේ පුක හරියට දැක්කේ. ඒක දැක්කම කොල්ලගේ කට ඉබේම අරුණා. පස්සේ වරුණි සමන්ට පිටි පස්සේ සීට් එක ඇරලා දුන්නා නගින්න. පස්සේ වරුනිත් ඇවිල්ල නැග්ගා. සිරියගේ ගෙවල් ළඟ කාර් එක නවත්තද්දී සිරිය එලියට ඇවිල්ල බැලුවේ වාහනේක සද්දයක් ඇහුන නිසා. වරුණි බැහැල එද්දී තමා කවුද ඇවිල්ල ඉන්නේ කියලා සිරිය දැනගත්තේ,
“කොහෙද නෝනේ මේ යන්නේ කාර් එකක හදිස්සියේ?”
“අනේ නෑ නැන්දේ. අද මගේ යාලුවා ඇවිල්ල නේ මටත් නොකියම. ඉතින් මේ අපි දෙන්න සමන් එක්ක වැවට යන්න කියලා”
“ආහ්හ් එහෙමද? නෝනේ කොළඹ ද?”
“අහ්හ් නෑ නෑ. මෙයා කුරුනෑගල”
“එහෙනම් කමක් නෑ. මම ඒත් බැලුවේ කොළඹ ඉඳලම තනියමද වාහනේ ආවේ කියලා”
“අනේ ඕක මොකද්ද ඇන්ටි. තනියම යන එක පුරුදුයි දැන්?”
“ඒ උනාට නෝනා තනිපංගලමේ එච්චර දුර කොහොමෙයි එන්නේ?”
“ඒවා දැන් ගානක් නෑ ඇන්ටි.”
“ඉන්නකෝ නෝනේ එහෙනම් මමත් එන්නම් යන්න. අපේ එකාට තනියම නෝනලා දෙන්න එක්ක යන්න බෑනේ?”
“හා නැන්දේ. එන්නකෝ එහෙනම්”
වරුණිත් ඒ වෙලේ හිතුවේ සිරියා එන එක කෝකටත් හොදයි කියලා මොනා උනත්. පස්සේ හතර දෙනාම කාර් එකේ නැගල වැව පැත්තට ගියා. පාර බොරළු පාරක් නිසා කාර් එක යන එක ලේසි උනෙත් නෑ පාරේ හැටියට. වැව ලඟට ආවම ශාලුටත් ආස හිතුනා වතුර ටික දැක්කම,
“අම්මේ මට හිතාගන්න පුළුවන් ඉතින් උඹ මේවා දකිද්දී නෑවිත් ඉන්න එක ගැන?”
“ඒකනේ බං. බලපන්කො. හවස ඉර බහින වෙලාවට තමා ගොඩක්ම ලස්සන.”
“මට හිතා ගන්න පුළුවන්?”
“නෝනලා දෙන්නම නානවද??”
“අපෝ නැතුව නැතුව ඇන්ටි. මම නං මෙහෙම බහිනවා වතුරට”
“එහෙම හොදද නෝනා. ඊට පස්සේ යන්නේ කොහොමද?”
“ඇදුම් කාර් එකේ තියෙනවා ඇන්ටි. කොහොමත් දිය රෙදි පටලවාගෙන නාන්න නං බෑනේ. හුරු නෑ ඕවා දැන් ඇන්ටි”
“අහ්හ් එහෙනම් කාරී නෑ.කොල්ලෝ උඹ එහෙන්ම නෝනලා දෙන්නව බලාගනින්. මම පොඩ්ඩක් සයිමන් මාමාගේ ඔරුව පැත්තට් ගිහිල්ල එන්නම් මාළු ටිකක් බලන්න?” නෝනලට රෑට හදන්න
“හා අම්මේ” එහෙම කියලා සිරිය එතනින් ගියාට පස්සේ වරුණි දිය රෙද්දක් ඇඳලා එද්දී ශාලු වතුරට බැහලත් ඉවරයි.
“උඹ බැස්සද බං?”
“නැතුව නැතුව මේක දැක්කම ඉන්න බෑ බං. අනික සිරියා නැති වෙලේ සමන්ව පොඩ්ඩක් මෝල් කරලා ගන්න ඕනා?”
“උඹ නං ශාලු.”
“ඒ වෙද්දී සමන් ගොඩට වෙලා බලාගෙන හිටියා දෙන්න එක්ක නානවා”
“මොකෝ සමන්. නාන්න එන්නේ නැද්ද?”
“කමක් නෑ අක්කේ?”
“මෙන්න මෙහෙ එනවා පැහෙන්නේ නැතුව. මරු බොඩි ගාඩ් නේ. අපි වතුරේ එයා ගොඩ?”
“ඔව් ඔව් මල්ලි. ඔයත් එන්න. නැත්තං අපිව ගහගෙනවත් ගියොත්?”
ඒ වෙලේ ශාලුට ඕන උනේ කොල්ලව වතුරට ගෙන්න ගන්න පොඩ්ඩක් මෝල් කරලා ගන්න. සිරියා ගොඩට වෙලා බලාගෙන හිටියා දෙන්න නානවා. සමනුත් ගොඩට වෙලා දෙන්නගේ පුකවල් දිහා හොදට බලාගෙන හිටියේ පයියත් නග්ග ගෙන. පස්සේ ටී ෂර්ට් එක ගලවල කලිසමත් ගලවලා ජොකා පිටින් වතුරට බහිද්දී ශාලුගේ ඇස් දෙක තිබුනේ සමන්ගේ පයිය දිහාවට. පොඩි උනත් එතන පිම්බිලා වගේ තියෙනවා දැක්කම තේරුණා කොල්ලට නැගල ඉන්නේ කියලා ඒ වෙද්දීත්.
“ශාලු ඔයා දන්නවද? මෙහෙම හිටියට සමන් හොද swimmer?”
“ශා එහෙමද? එහෙනම් ඉතින් මොකට බයවෙනවද? අපිත් මෙයා එක්ක යමු ටිකක් ඈතට”
“අනේ මට නං බෑ. බයයි අනේ. ඔයා ඕන නං ගිහිල්ල එන්න”
“උඹට බැරි නං ඉඳපන්. මම යනවා සමන් එක්ක. සමන්ට පුළුවන් නේද මාව එක්කගෙන යන්න?”
“පුළුවන් අක්කේ.”
“අන්න එල කොල්ලෙක් නේ?”
“නෝනා බලාගෙන. ගොඩක් දියඹට යන්න එපා. පරිස්සමින්”
“හරි ඇන්ටි. මම වැඩිය යන්නේ නෑ” ශාලුට ඕන වුනේ සමන් එක්ක පොඩි ෆන් එකක් අරගෙන කොල්ලව ෆෝම් කරන්න. ඒ නිසා සමන් ගේ අත අල්ලගෙන වතුරේ පොඩ්ඩක් ඈතට ගියා.
“ඔන්න සමන් වරුණි අක්ක නොවුනට කමක් නෑ. එයාට කරන ඒවා මටත් ඒ විදියටම කරන්න ඕනා?” ශාලු ඒ කියපු කතාව එක්ක සමන් ගේ ඇස් උඩ ගියා මෙයා මොනාද මේ කියන්නේ කියලා. වරුණිට කරපුව මෙයා එක්ක කියලවත් ද කියලා.
“අහ්හ් ඒ මොනාද අක්කේ ඒ?” සමන් නොදනන්ව වගේ ඇහුවා.
“මොනාද කියලා මගෙන්ද කොල්ලෝ අහන්නේ? ඔයා නේ දන්නේ ඒවා?”
“මම ඉතින් වරුනි අක්කව ඔය බයික් එකේ දාගෙන එනවා ඔෆිස් ඇරුන වෙලාවට”
“අහ්හ් බයික් එකේ දාගෙන එනවා විතරමද?”
“අහ්හ් ඔව් ඔව් අක්කේ. එයාව ගෙනල්ල බස්සනවා ගෙදරින්?”
“ඔව් ඔව් මට ආරංචි බස්සන්න ට්‍රයි කරනවා කියලා. මේ කොල්ලෝ ඒක නෙමේ මාව පොඩ්ඩක් දුරට එක්කගෙන යනවකෝ?”
“අක්කට පීනන්න පුලුවන්ද?”
“ටිකක් පුළුවන් එච්චර ලොකුවට බෑ?”
“එහෙනම් කොහොමද යන්නේ. ඔයා මගදී හිර වුනොත්?”
“ඒකට නේ ඔයා ඉන්නේ?”
“ඒ උනාට”
“හරි හරි ඔයාට බැරිද ඒ කියන්නේ?”
“අනේ එහෙම නෑ, ඔයාට පීනන්න බැරුව දියඹට එක්කං ගියා කියලා අම්මගෙන් මට විසුමක් වෙන එකක් නෑ?”
“අම්ම නෑනේ කොල්ලෝ. ඉක්මනට පොඩ්ඩක් ගිහිල්ල එමු?”
“හරි එහෙනම් එන්නකෝ ටිකක් ගිහිල්ල එමු”
එහෙම කියලා සමන් ශාලුව එක්කගෙන පීනන්න පටන් ගත්තා පොඩ්ඩක් දියඹ පැත්තට. ශාලුට පීනන්න් පුළුවන් උනත් බොරුවට බෑ වගේ හිටියා සමන් මොකද කරන්නේ බලන්නේ. ටික දුරක් ගිහිල්ල පීනන්න ගත්තම ශාලු බොරුවට වතුරේ යටට ගිහිල්ල උඩට ආවම සමන් බය වෙලා ඉක්මනට ශාලුගේ ලඟට ඇවිල්ල අල්ලාගෙන ගොඩ පැතත්ට ආවා. එද්දී ශාලු කරේ සමන්ගේ ඇඟේ අතිල්ලිලා ගෙඩි දෙක වද්දල තද කරපු එක. ඒ වැඩේ එක්ක සමන්ට අමුතු හැගීම් ආවත් මුකුත් නොකියා ශාලුව පපුව හරියට විතර ගොඩට ඇවිල්ල තමා නැවතුනේ,
“මම කිව්වනේ අක්කේ ඔයාට බෑ කියලා?”
“හරි කොල්ලෝ මොනාත් උනේ නෑනේ.ඔයා හිටිය නේ”
“ඔන්න අම්මට එහෙම කියනව නෙමේ?”
“පිස්සුද සමන්. අම්මට කියනවද හැමදේම. අනික ඔයා වරුණි එක්ක කරන ඒවා අම්මට කිව්වොත් අම්ම මොනා කරයිද?”
“අහ්හ් මේ මොනා. ද අක්කේ?”
“හරි හරි. ඒවා මුකුත් කියන්නේ නෑ. ඔන්න දැන් එක්කෙනාට දෙන්නෙක් ඉන්නවා බලාගන්න කොල්ලට. මමත් ආසයි පොල්ලේ නැගල යන්න. මාවත් දාගෙන යනවද?”
“අහ්හ් පොල්ලේ?? ඒ කිව්වේ”
“ඇයි කොල්ලෝ බයිසිකලේ පොල්ලේ. වෙන මොනාහරි පොලුත් තියෙනවද මෙහෙ නැගල යන්න පුළුවන්?”
“අහ්හ් නෑ නෑ එහෙම මුකුත් නෑ”
“කොල්ල හිතුවට වඩා advance වගේ නේ මම?”
“අනේ එහෙම එකක් නෑ...”
“කෝ බලන් එහෙම එක්ක නැද්ද කියලා” එහෙම කියලා ශාලු වරුණි ඉන්න පැත්ත බැලුවම සිරියා පේන්න හිටියේ නෑ ඒ නිසා වතුර යටින් අත දාල සමන්ගේ පයිය අල්ල ගත්තා....
“අහ්හ් මේ අහුවුනේ භාණ්ඩේ..ලොකුවට අහුවෙනවා නේ?”
“අනේ අක්කේ...මේ මොකද කරන්නේ?”
“බය වෙන්න එපා කොල්ලෝ.. අම්ම එන්නේ නෑ පේන්න?”
“ඒ උනාට වරුණි අක්කා ඉන්නවා නේ?”
“එයා හිටියට කමක් නෑ. මම නේ කියන්නේ?”
“අනේ අනේ අක්කේ... ඒ උනාට”
“හරි හරි...වරුණි ඉස්සරහ ලැජ්ජයි නං එයා නැති වෙලාවක එනවකො අතගාල බලන්න ඕක..” එහෙම කියලා ශාලු එතනින් නැගිටලා වරු ඉන්න පැත්තට ආවා. සමන් මොකද උනේ කියලා හිතාගන්න බැරුව කල්පනා කරා.
“මොකෝ කොල්ල කියන්නේ?”
“මම ඌව පොඩ්ඩක් බය කරා බං?”
“ඒ මොනා කියලද?”
“උඹට කරන ඒවා දන්නවා කියලා පෙන්නලා?”
“අනේ පව් බං...?”
“හරි බං..මොනා උනත් උගේ පයිය නං ගානට හැදිලා තියෙනවා. මම අල්ලලා බැලුවා”
“මොකක්? දැන්ම ඇල්ලුවද?”
“නැතුව ඉතින් භාවනා කරනනද උඹ කියන්නේ. ආපු එකේ ෆුල් ෆන් එකක් අරගෙන යන්නේ මම. ඒ නිසා උඹ කොල්ලව මට බාර දීල උඹේ නාකිය එක්ක ඕන හුත්තක් කරගනිං. හරිද?”
“හැබයි කෙල්ලේ කරන මගුලක් පරිස්සමින්. ඔහොම හිටියට සිරිය මහා වස ගෑනියෙක්?”
“හරි හරි. ඒවා මම බලාගන්නම්”
- නැවත හමුවෙමු -
රචනය - snpk silva සංස්කරණය - Lihini Kumari Dissanayake
2 years ago
