Şu "sissy" bloglarının çoğunda "love your fate" deniyor. Kaderini sev, kaderine razı ol gibi bir şey... Aslında çoğu CD'nin hissettiği budur bence. Hepsinin değil belki... Ama zevk, merak, arayıştan çok kaderine razı olmak, olduğun şey olmak, kendini bırakmak... O zaman işte giyinmeye başlıyorsun. Önce çoraplar, sonra sütyen, giderek güzel işlemeli çamaşırları, jartiyer, bakımın artıyor, makyaj yapıyorsun, ayak tırnaklarını ojeliyorsun felan... Bir noktada da bir erkekle beraber oluyorsun. Ama o ana kadar kabullenmiyor insan, hatta düşün yani, adam arkana geçmiş, ya da sırtüstü yatırmış, bacak… Читать далее