Γυρνώντας από το γραφείο ένα βράδυ Παρασκευής, ανοίγω την πόρτα και αντί για τη γυναίκα μου βλέπω στο σαλόνι δύο μαντραχαλάδες να γελάνε αραχτοί στον καναπέ και να πίνουν μπύρες. Αμέσως θυμάμαι ότι μου είχε πει η Μαρία, η γυναίκα μου, ότι θα καλούσε κάτι συναδέλφους της το βράδυ. Προσπαθώ να μην το δείξω αλλά είμαι πολύ κουρασμένος, όλη μέρα στο γυμναστήριο τρεις προπονήσεις (είμαι δάσκαλος στο kick boxing) είμαι πτώμα. Στα 48 μου δεν έχω πια τόσες αντοχές… Χαιρετάω λοιπόν τα παλικάρια παίρνω μια μπύρα και κάθομαι μαζί τους. Μέχρι να βγεί η γυναίκα μου από το δωμάτιό που ετοιμαζόταν. Πολύ ευχ… Lees meer