Een fantasie die waarheid wordt hfst.5

Hfst.5.

Als ik terug het kantoor oploop zit Herr Dimitri aan het bureau, achter hem staat een kluis open voor hem op tafel liggen mijn sleutels, portemonnee en telefoon. Hij pakt ze van tafel af legt ze in de kluis, sluit deze af en wend zich dan weer naar mij. Ik wou je even laten zien dat je persoonlijke bezittingen veilig opgeborgen zijn. Deze kluis is alleen te openen met een code die ik alleen weet. Dus wees gerust niemand behalve ik kan er bij. Er gaat een rilling door mij heen, want ik weet precies wat hij wil zeggen: zonder de code kom jij hier niet weg!
'Goed, waar waren we gebleven? Oja!' Hij pakt van onder zijn bureau een kuststof doosje maakt het open en haalt er een 5 tal glanzend metalen pijpjes uit die hij voor zich op het bureau rangschikt van groot naar klein. De grootste is ongeveer 6 cm lang en heeft een doorsnede 2,5 cm. de aller kleinste is ongeveer 2 cm lang en heeft een doorsnede van 1 cm. Hij kijkt triomfantelijk van de pijpjes naar mij, 'deze heb ik speciaal voor jou laten vervaardigen.' Hij pakt het grootste pijpje draait hem zo dat ik er in kan kijken. Van binnen is het hele pijpje voorzien van kleine scherpe puntjes! Ik slik, ik weet waar dit naar toe gaat maar zie het niet bepaald zitten! Herr Dimitri heeft ondertussen twee schroefjes verwijderd uit de zijkant van het pijpje waardoor deze in de langs richting open geklapt kan worden. Met een gemene grijns strijkt hij met zijn vinger over de scherpe puntjes 'dit gaat er voor zorgen dat jij jou geilheid en sex drive los gaat zien van jouw klit. het idee is dat jij gaat leren dat het stijf worden van je klit altijd gepaard zal gaan met helse pijn. Met als resultaat onomkeerbare impotentie en een diepere constante lichamelijke geilheid.' Zijn woorden galmen na in mijn hoofd. Ik wil dit niet! Dit gaat te ver. Ik begin voorzichtig met mijn hoofd te schudden. Verzamel mijn moed en schraap zacht mijn keel' Haal diep adem en begin aarzelend te praten. Herr Dimitri ik denk dat dit een beetje te ver gaat allemaal, ik wil best een weekje mee spelen met u.... 'Herr Dimitri gaat geamuseerd achterover zitten in zijn stoel, kijkt me spottend aan terwijl hij met het kokertje in zijn hand speelt. 'Maar ik zou het fijn vinden als we eerst een gesprek kunnen hebben over mijn grenzen en misschien een stopwoord kunnen afspreken of zo.... Herr Dimitri begint hard en hartelijk te lachen, schud met zijn hoofd. k voel me ongemakkelijk en begin onzeker mee te lachen. 'grenzen, hahahaha. Een stopwoord, hahahaha' Herr Dimitri veegt met zijn handen door zijn gezicht en ineens is zijn lach weg en kijkt hij mij met een ijskoude blik aan die mijn ongemakkelijk lachen doet bevriezen. 'Je begrijpt het nog steeds niet he Sascha? Jij bent van mij. En ik! Alleen ik! Bepaal de grenzen! Als stopwoord mag je smeken en jammeren en dan zal ik wel bepalen of we stoppen!' Dan verzacht zijn gezicht een beetje, ik weet dat dit nog al heftig over komt allemaal en dat het ook veel is wat er in dat koppie van jou gebeurd. Maar het gaat gebeuren sascha goedschiks of kwaadschiks en diep van binnen weet je dat je dit nodig hebt! Jij bent altijd al een onderdanige Faggot geweest en je zal er ook altijd een blijven en een onderdanige Faggot zoals jij heeft een consequente Meester nodig. Een Meester die jouw uitdaagt, vormt en verder drijft dan je zelf ooit voor mogelijk hebt gehouden. IK snap dat er een deel in je is dat zich niet wil overgeven, een deel dat vast wil houden aan het bekende. Natuurlijk het is ook een grote stap die we hier maken! Maar weet ook dat je deze niet alleen maakt ik ga jou daarmee helpen! Je mag mij de schuld geven, je mag mij haten, je mag om het voor je zelf goed te praten denken dat ik jouw dwing. Maar jij en ik weten allebei dat jij dit diep van binnen nodig hebt. Je wil kunnen loslaten, het laten gebeuren je laten vallen. Geleid worden door iemand die voor en over jou beslist!' Zijn woorden raken mij, het is alsof hij mij leest en rechtstreeks tot mijn diepste zielswroegingen spreekt. Herr Dimitri is ondertussen opgestaan en op mij afgekomen. 'Ik zie het als mijn plicht om jou jezelf te helpen accepteren.' Er wellen tranen op in mijn ogen, nog nooit hebben woorden mij zo geraakt. Dan slaat hij zijn armen om mij heen en pakt mij stevig vast. Deze stevige liefdevolle omhelzing laat mij ongecontroleerd in snikken uitbarsten. Ik weet niet hoelang ik al zo in zijn sterke armen heb gestaan. Maar als mijn tranen opgedroogd zijn. Heeft hij mij nog steeds vast streelt mij door mijn haar en doet dan een stap achteruit. Haalt een strak gestreken schone zakdoek te voorschijn en geeft hem aan mij. Kom droog je tranen we hebben nog een hoop te doen vandaag. Terwijl ik mijn tranen droog en mijn neus snuit stamel ik excuses voor mijn huilbui. 'Daarvoor hoef jij je niet te verontschuldigen, zoals ik al eerder zei er zal op emotioneel, geestelijk en lichamelijk vlak veel met jouw gebeuren en dat hoort er allemaal bij toch Faggot!' De dualiteit in zijn woorden, begripvol en dan afsluiten met een vernederende kwinkslag maken dat ik weer terug keer naar het hier en nu. Ik kijk naar Herr Dimitri die het kokertje waar hij zo net nog mee aan het spelen was van het bureau pakt. Hij pakt mijn eikel tussen duim en wijsvinger en trekt zo mijn slappen pik lang en houd het kokertje naast de schacht van mijn pik. Grinnikt en kijkt me aan, ik denk dat we rustig al een maat kleiner kunnen proberen, denk je niet ook? Ik knik, mijn pik is in slappe staat net iets langer dan het kokertje en ik vermoed dat het kokertje achter mijn eikel om de schacht van mijn pik gesloten dient te worden. Herr Dimitri laat mijn pik los en pakt het een na grootste kokertje demonteert de schroefjes en klapt hem open. Hij trekt mijn slappe pik weer lang en legt deze als een worstje in een broodje in het openstaande kokertje. Zonder waarschuwing klapt hij het kokertje dicht en begint snel de schroefje aan te draaien. Ik voel de scherpe puntjes mijn vlees binnen dringen. Door de compressie begint mijn lichaam bloed naar mijn pik te pompen, waardoor de puntjes nog dieper het tere vlees in gedrukt worden en mijn eikel als een soort belachelijk groot paars gevaarte uit het kleine kokertje naar buiten steekt. Her Dimitri Heeft de schroefje ondertussen vast gedraaid en mijn eikel los gelaten. De stekende pijn heeft mij op mijn knieën en daarna jammerend op mijn zij op het hoog polige tapijt aan de voeten van Herr Dimitri doen belanden. 'Rustig blijven ademen sascha! De pijn wordt vanzelf minder als jij je Faggot klit onder controle krijgt.' Het duurt een eeuwigheid, Telkens nadat mijn pik een beetje verslapt en zo de druk op de spitse puntjes na laat, zwelt hij daarna weer ineens op. Herr Dimitri heeft ondertussen weer plaats genomen achter het bureau en is op zijn computer aan het typen terwijl ik in gevecht ben met de pijn. Op een vreemde manier komt het niet in mij op om hem te vragen of het kokertje alsjeblief af mag, laat staan om het zelf te verwijderen. Ik probeer mij te focussen op een rustige ademhaling en aan van alles te denken behalve opwindende zaken. Als Herr Dimitri merkt dat ik wat rustiger aan het worden ben komt hij naast mij op zijn hurken zitten en houd mij een klein imbussleuteltje voor. 'Hier, jij moet het doen als blijk van jou acceptatie. Als je de schroefkopjes afgebroken hebt zal het lichaam zich realiseren dat er geen weg meer terug is en dan komt er plaats voor acceptatie en zal het gemakkelijker worden. Ik pak het imbussleuteltje aan maar begrijp niet precies wat ik moet doen. Dan legt hij mij uit dat de schroefjes die het kokertje dicht houden zo gefabriceerd zijn dat het gedeelte waar de imbussleutel in past afbreekt nadat je het schroefje hebt vast gedraaid en dat er dan geen mogelijkheid meer is om zonder boren of slijpen (wat natuurlijk een pijnlijke en gevaarlijke exercitie zal zijn) het kokertje te verwijderen. Voorzichtig pak ik het kleine kokertje vast alleen dat doet al pijn. Mijn eikel steekt nog steeds dik en paars boven het belachelijk kleine kokertje uit. Voorzichtig steek ik het imbussleuteltje in het eerste boutje. Pak het kokertje stevig vast en draai het boutje een kwartslag vast. Herr Dimitri spoort mij aan om meer kracht te zetten. Ik doe wat mij verteld word en hoor een kleine tik en zie dat het imbuskopje van het boutje is afgebroken. Waar het eerst zat zit nu een verzonken rond vlakje met een klein puntje op. Het besef dat het pijnlijke kokertje nu niet zomaar meer verwijderd kan worden komt ineens keihard binnen. Er komt een lichte paniek bij mij naar boven.
Publié par Saschamasoch
il y a 2 ans
Commentaires
6
ou pour publier des commentaires
reneslet
zulke fijne verhalen ik zou ook graag e.e.a. ondergaan
Répondre
Saschamasoch
à denise_tvs : Wees gerust, ik hou er van als ik gecommandeerd en aangespoord wordt.
Répondre Afficher le commentaire original Masquer
à Saschamasoch : Wou je zeker niet haasten schat.  Maar wordt er erg geil van dus.....??
Répondre Afficher le commentaire original Masquer
Is de fantasie al waarheid geworden of moet alles nog een keer gebeuren .......wel geil
Répondre
Saschamasoch
à denise_tvs : Ik doe mijn best en probeer er twee per week te uploaden.
Répondre Afficher le commentaire original Masquer
Nou alweer benieuwd naar het vervolg...
Répondre