Strijken
Daar stond hij te strijken, niet iets wat hij vroeger ooit deed. Een paar weken geleden had hij dit niet zien aankomen en zeker niet verwacht, en iets waar zij niet meer op durfde te hopen.
Maar een paar maanden geleden had hij haar dat boek gegeven. Ze had gelachen bij de eerste hoofdstukken. Echt waar? Voel je dat zo? Je denkt toch niet dat ik .. Daarna was het stil geworden, het onderwerp was weer verdwenen, uit het zicht.
Blijkbaar had ze het een paar weken geleden weer opgepakt en ook het laatste deel gelezen wat niet psychologisch maar praktisch was. Hij had het niet direct in de gaten. Niet toen ze hem vroeg om een keer haar broekje te dragen, niet toen ze hem vroeg om zijn tong eens nuttig te gebruiken. Nee, hij wist het pas die zaterdagmorgen toen het allemaal pas echt begon.
Een slipje en een briefje lag er die ochtend voor hem klaar.
"Schat,
Als dit is wat jij wil, dan is vandaag je kans om het te bewijzen. Het slipje is voor jou, en je zal het vandaag dragen, ook als je naar buiten moet. En naar buiten zal je moeten, want nu komen we bij de rest van je opdracht. Een lijstje met taken die je vandaag moet doen. Boodschappen, de tuin, vaatwasser etc.
Vanavond zal ik kijken wat je hebt gedaan en je belonen of straffen maar dat zal toch niet nodig zijn?."
Hij had zijn best gedaan die dag, nog mooi hadden de huishoudelijke taakjes zo licht gevoeld, de dag zweefde voorbij. En uiteindelijk had hij zijn beloning verdient.
In de weekenden daarna werden de lijstjes met opdrachten langer en interessanter. Het slipje was gebleven maar 's-avonds wilde ze nog weleens verder uitpakken, zo stond hij de ene keer in panty de was op te vouwen, een andere keer naakt te koken, en zij keek.
Hij had leren strijken, onder haar toeziend oog. Aan het eind van zo'n dag liep ze het lijstje na om te kijken of het goed was gedaan. Hij had gemerkt dat ze strenger was geworden, wat ervoor zorgde dat hij steeds beter zijn best deed.
En nu stond hij dus te strijken. Wat onwennig in zijn nieuwe kleren, een dienstmeisjesuniform. Het veel te zachte slipje wat langs zijn ballen gleed als twee fluweelzachte handen en de plug die tussen zijn billetjes zat geklemd. Dit was zijn laatste taakje van de dag en dan zou hij naar beneden gaan, naar haar. Ze zou waarschijnlijk film zitten te kijken, iets in een vreemde taal. Zoals intussen gebruikelijk was geworden zou hij op zijn knieën naast de bank gaan zitten, en zeggen, "ik ben klaar schat" en hij zou wachten.
Wachten op wat zou komen, wachten of ze tevreden zou zijn. Misschien zou ze voor de derde of vierde keer die dag haar beentjes spreiden, en zou hij haar weer verwennen. Misschien sleepte ze hem mee naar de slaapkamer voor een leuk avontuur, mocht hij hier zittend aan haar voeten met zichzelf spelen. of zou het toch straf worden, liggend over haar knie
Maar een paar maanden geleden had hij haar dat boek gegeven. Ze had gelachen bij de eerste hoofdstukken. Echt waar? Voel je dat zo? Je denkt toch niet dat ik .. Daarna was het stil geworden, het onderwerp was weer verdwenen, uit het zicht.
Blijkbaar had ze het een paar weken geleden weer opgepakt en ook het laatste deel gelezen wat niet psychologisch maar praktisch was. Hij had het niet direct in de gaten. Niet toen ze hem vroeg om een keer haar broekje te dragen, niet toen ze hem vroeg om zijn tong eens nuttig te gebruiken. Nee, hij wist het pas die zaterdagmorgen toen het allemaal pas echt begon.
Een slipje en een briefje lag er die ochtend voor hem klaar.
"Schat,
Als dit is wat jij wil, dan is vandaag je kans om het te bewijzen. Het slipje is voor jou, en je zal het vandaag dragen, ook als je naar buiten moet. En naar buiten zal je moeten, want nu komen we bij de rest van je opdracht. Een lijstje met taken die je vandaag moet doen. Boodschappen, de tuin, vaatwasser etc.
Vanavond zal ik kijken wat je hebt gedaan en je belonen of straffen maar dat zal toch niet nodig zijn?."
Hij had zijn best gedaan die dag, nog mooi hadden de huishoudelijke taakjes zo licht gevoeld, de dag zweefde voorbij. En uiteindelijk had hij zijn beloning verdient.
In de weekenden daarna werden de lijstjes met opdrachten langer en interessanter. Het slipje was gebleven maar 's-avonds wilde ze nog weleens verder uitpakken, zo stond hij de ene keer in panty de was op te vouwen, een andere keer naakt te koken, en zij keek.
Hij had leren strijken, onder haar toeziend oog. Aan het eind van zo'n dag liep ze het lijstje na om te kijken of het goed was gedaan. Hij had gemerkt dat ze strenger was geworden, wat ervoor zorgde dat hij steeds beter zijn best deed.
En nu stond hij dus te strijken. Wat onwennig in zijn nieuwe kleren, een dienstmeisjesuniform. Het veel te zachte slipje wat langs zijn ballen gleed als twee fluweelzachte handen en de plug die tussen zijn billetjes zat geklemd. Dit was zijn laatste taakje van de dag en dan zou hij naar beneden gaan, naar haar. Ze zou waarschijnlijk film zitten te kijken, iets in een vreemde taal. Zoals intussen gebruikelijk was geworden zou hij op zijn knieën naast de bank gaan zitten, en zeggen, "ik ben klaar schat" en hij zou wachten.
Wachten op wat zou komen, wachten of ze tevreden zou zijn. Misschien zou ze voor de derde of vierde keer die dag haar beentjes spreiden, en zou hij haar weer verwennen. Misschien sleepte ze hem mee naar de slaapkamer voor een leuk avontuur, mocht hij hier zittend aan haar voeten met zichzelf spelen. of zou het toch straf worden, liggend over haar knie
9 ani în urmă